Kiedy uregulowanie należności przed wykonaniem usługi stanowi przychód podatkowy?

Uregulowanie należności przed wykonaniem usługi stanowić będzie przychód podatkowy w przypadku, gdy będzie mieć charakter definitywny, nie podlegający zwrotowi.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (pomijamy tu szczególne zasady ustalania przychodu, które podatnicy mogą wybrać w przypadku wpłaty na poczet dostaw towarów i usług, podlegających zarejestrowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej).

Zgodnie z przyjętą praktyką, powyższe wyłączenie z przychodów ma zastosowanie do zaliczek (przedpłat), tj. wpłat, które nie mają charakteru definitywnego, ostatecznego, tj. które podlegają zwrotowi. W związku z tym przedpłaty/zaliczki na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, generalnie nie stanowią przychodu podatkowego. Dotyczy to także 100% zaliczek/przedpłat, tj. wpłat obejmujących całą cenę usługi. Tak też wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 6 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.135.2022.1.AND.

Uregulowanie należności przed wykonaniem usługi stanowić będzie przychód podatkowy w przypadku, gdy będzie mieć charakter definitywny, nie podlegający zwrotowi. Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2013 r. (IPPB1/415-1490/12-2/ES) wskazując, że w stanie faktycznym, w którym „strony zawartej umowy uzgodniły, iż wraz z rozpoczęciem świadczenia zadania z zał. 1 wsparcia technicznego Wnioskodawca otrzyma 99% kwoty, a pozostałe 1% kwoty otrzyma natomiast po ostatecznym odbiorze Systemu zadania z zał. 1 po zakończeniu Serwisu gwarancyjnego” należy uznać, że: „zapłata części wynagrodzenia mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem 99% należności w toku wykonania usługi, nie może być potraktowana, jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Mając powyższe na względzie, w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie cytowany wyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego, przychód z ww. umowy powstanie w dacie uregulowania należności z tej umowy wynikającej”. Powyższa interpretacja został wydana na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jednakże w świetle tożsamej regulacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych należy mieć ją na względzie.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2011 r. (ILPB3/423-100/11-6/KS) w odniesieniu do wydania bonu na usługi telekomunikacyjne: „nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy (…). Zapłata z góry za wykonanie usługi w terminie późniejszym, mająca ostateczny, definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonywane w następnych okresach rozliczeniowych. Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), polegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem”.

Powyższe stanowiska odnośnie zasady momentu powstania przychodu należnego wynikającej z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. znajdują potwierdzenie również w orzecznictwie sądowym. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 13 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 645/11) zważył, że: „mimo iż oferowane przez skarżącą usługi były świadczone w określonym przedziale czasowym (od 5 do 50 lat), to zapłata za te usługi następowała jednorazowo, po wystawieniu przez spółkę faktury lub rachunku za cały czas obowiązywania umowy, w momencie przyjmowania akt na przechowanie. (…) Brak było tym samym jakichkolwiek podstaw do przyjmowania, że uzyskane przez stronę kwoty stanowiły „pobrane wpłaty lub zarachowane należności”, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powołana regulacja dotyczy bowiem przedpłat, zaliczek, rat i zadatków na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie”.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu