Zgodnie z orzecznictwem pomoc uzyskana przez przedsiębiorców na podstawie art. 15gg ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych nie wyklucza możliwości otrzymania pomocy w stosunku do tych samych pracowników na podstawie art. 15zzb tej ustawy.
W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 stycznia 2023 r. sygn. I GSK 105/22, sąd uznał, że „Wniosek spółki winien być procedowany w oparciu o art. 15 zzb ustawy z 2 marca 2020 r., który w ust. 12 stwierdza, że przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych. Pojęcie tych samych kosztów nie jest tożsame z pojęciem takich samych kosztów, którym posługuje się art. 15 gg ust. 7 ustawy z 2 marca 2020 r. a na ich utożsamianie nie pozawalają ani rezultaty wykładni gramatycznej obu terminów, jak również tego rodzaju stwierdzenia nie sposób wywieść z ich wykładni systemowej i funkcjonalnej.” Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2022 r. sygn. I GSK 251/22 zgodnie z którym „Art. 15g ust. 18 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 1842, z późn. zm.) nie stoi na przeszkodzie do uzyskania przez przedsiębiorcę dofinansowania wynagrodzeń i składek ZUS pracowników na podstawie art. 15g tej ustawy, w sytuacji otrzymania już przez tego przedsiębiorcę dofinansowania wynagrodzeń i składek ZUS tych samych pracowników na podstawie art. 15zzb ustawy o COVID-19, jeżeli dofinansowanie to dotyczyło innego okresu.”
Mirosław Lewandowski
Konsultant podatkowy
miroslaw.lewandowski@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 60 (wew. 143),
tel. 451 165 957
