Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej a miejsce jej siedziby w kontekście podatku od towarów i usług

W świetle prawa podatkowego, a konkretnie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa z dnia 11 marca 2004 r.) oraz jej interpretacji, rozróżnienie pomiędzy miejscem prowadzenia działalności gospodarczej a miejscem jej siedziby ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku VAT.

 

Miejsce siedziby działalności gospodarczej

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. posługuje się pojęciem siedziby działalności gospodarczej podatnika, ale nie definiuje wprost pojęcia „siedziby działalności gospodarczej”. W praktyce stosuje się definicję zawartą w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., zgodnie z którą miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika jest miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, miejsce siedziby działalności gospodarczej jest utożsamiane z miejscem zamieszkania. Wynika to z faktu, że to właśnie w miejscu zamieszkania osoba fizyczna podejmuje najważniejsze decyzje dotyczące prowadzenia swojej działalności.

Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to miejsce, w którym podatnik faktycznie wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT. W przypadku usług, miejsce to jest określane na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., które przewidują zarówno zasady ogólne, jak i szczególne wyjątki.

 

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (dalej jako: SMPD) to pojęcie kluczowe dla określenia miejsca opodatkowania niektórych transakcji VAT. Definicja SMPD zawarta jest w art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011. Zgodnie z nią, SMPD to każde miejsce – inne niż siedziba działalności gospodarczej podatnika – które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić podatnikowi świadczenie usług lub odbiór usług świadczonych przez inne podmioty

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2024 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.325.2024.2.JSZ potwierdził powyższe zasady. Wnioskodawca w tej sprawie był osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce, która planowała zarejestrować działalność gospodarczą na terytorium Niemiec, w związku z planowanym rozpoczęciem współpracy z niemiecką osobą prawną oraz planowanym rozpoczęciem współpracy w zakresie świadczenia usług na rzecz spółki dostarczającej te usługi na rzecz konsumentów. Działalność gospodarcza polegać miała na świadczeniu usług opieki i wsparcia w gospodarstwie domowym oraz czynnościach życia codziennego na rzecz osób z niepełnosprawnościami, przewlekle chorych lub osób w podeszłym wieku zamieszkałych na terytorium Niemiec. Wnioskodawca zamierzał korzystać z biura wirtualnego w Niemczech, jednak usługi opiekuńcze miały być świadczone w miejscu zamieszkania klientów. Dyrektor KIS uznał, że miejscem siedziby działalności gospodarczej wnioskodawcy jest terytorium Polski (miejsce jego zamieszkania). Jednocześnie, stwierdził, że wnioskodawca nie będzie posiadał SMPD w Niemczech, ponieważ nie będzie tam posiadał ani odpowiedniej infrastruktury, ani personelu niezbędnego do świadczenia usług opiekuńczych.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu