Modyfikacja i odroczenie wejścia w życie przepisów o minimalnym podatku dochodowym CIT

Z dniem 1 stycznia 2023 r. wprowadzone zostają zmiany w zakresie minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Ponadto zgodnie z art. 38ec ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. zwalnia się podatników obowiązanych do zapłaty minimalnego podatku dochodowego z obowiązków określonych w art. 24ca za okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.

Wprowadzone z 1 stycznia 2023 r. zmiany w art. 24ca ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. polegają m.in. na:

1. podwyższeniu, do 2%, wskaźnika rentowności i zmianie metodologii jego wyliczania poprzez wyłączenie:
   • z kosztów uzyskania przychodów opłat z tytułu umowy leasingu, w tym odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wykorzystywanego na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
   • z przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów wartości należności handlowych zbywanych na rzecz podmiotów z branży faktoringowej,
   • z kosztów uzyskania przychodów określonej wartości kosztów z tytułu wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne oraz wpłat do PPK,
   • z kosztów uzyskania przychodów wzrostu wartości energii elektrycznej, cieplnej i gazu przewodowego w odstępach rocznych, czy
   • zaliczonej odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów kwoty podatku akcyzowego zawartego w cenie wyrobów akcyzowych kupowanych i sprzedanych przez podatnika dokonującego obrotu tymi wyrobami;
2. zmianie dotychczasowego wskaźnika przychodów na potrzeby ustalania podstawy opodatkowania z jednoczesnym wprowadzeniem alternatywnej podstawy opodatkowania – wg wyboru podatnika, tj.:
   • podstawa opodatkowania to 1,5% przychodów + koszty pasywne tj. finansowanie dłużne i usługi niematerialne (stawka podatku 10%) albo
   • podstawa opodatkowania to 3% przychodów (stawka podatku 10%);
3. modyfikacji dotychczasowych wyłączeń i rozszerzeniu tego katalogu dodatkowo m.in. o:
   • podatników CIT, których roczne przychody nie przekraczają 2.000.000 euro (tj. tzw. małych podatników),
   • spółki komunalne,
   • podatników, jeżeli większość przychodów zostało osiągniętych w związku ze świadczeniem usług ochrony zdrowia,
   • podatników, których rentowność w 1 z 3 ostatnich lat podatkowych była powyżej wskaźnika 2%, czy
   • podatników postawionych w stan upadłości, likwidacji lub objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym.

Wprowadzane z 1 stycznia 2023 r. zwolnienia skierowane są do podatników, którzy ze względu na charakter funkcjonowania, czy strukturę właścicielską nie działają (z uwagi na brak ku temu przesłanek i uzasadnienia) z zamiarem unikania opodatkowania, wynikają ze specyfiki poszczególnych branż i są zgodne z celem przepisów o minimalnym podatku dochodowym. Należy przy tym zaznaczyć, że zwolnienie z tej daniny nie oznacza wyłączenia generalnie z systemu podatku CIT, który jest wciąż należny i wyliczany na zasadach ogólnych, a także przy uwzględnieniu szczególnych regulacji (np. dotyczących podatku od przychodów z budynków z art. 24b ustawy CIT).