Nabycie lokalu oznaczonego w księdze wieczystej jako niemieszkalny a zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych

Wpływ poniesienia wydatku na nabycie własności lokalu oznaczonego w księdze wieczystej jako niemieszkalny na zastosowanie regulacji art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych”)dotyczących zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych był m.in. rozpatrywany przez WSA w Łodzi. Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem wyrażonym w sprawie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W powołanym wyroku z 28 września 2021 r. (I SA/Łd 539/21) WSA uznał, że Podatnik zasadnie zaskarżył interpretację indywidualną z dnia 21 kwietnia 2021 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.1080.2020.3.AKU, w której Organ interpretacyjny wykluczył możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mimo, iż nabyty lokal niemieszkalny spełniał wszystkie wymagania architektoniczne oraz funkcjonalne lokalu mieszkalnego i był wykorzystywany przez Podatnika w celach mieszkalnych, a Podatnik ten nie posiadał żadnego tytułu prawnego do innego lokalu, w którym mógłby zaspokajać potrzeby mieszkaniowe.

W ocenie Dyrektora KIS z prawa do ulgi może bowiem skorzystać jedynie Podatnik, który nabył lokal mieszkalny; dla zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zatem znaczenia zamiar, z jakim lokal został nabyty (zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych), bowiem ustawodawca takiej przesłanki dla omawianej ulgi nie ustanowił, istotne jest natomiast to, by Podatnik nabył lokal mieszkalny, a nie lokal faktycznie służący do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, czy też nadający się do zaspokojenia takich potrzeb.

Tymczasem w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji Podatnik poniósł wydatki na nabycie dwóch lokali w tym samym budynku mieszkalnym przeznaczonych jako całość funkcjonalna na cel mieszkaniowy tegoż Podatnika, przy czym o ile jeden z lokali był oznaczony jako mieszkalny, o tyle drugi lokal posiadał urządzoną księgę wieczystą, gdzie w dziale I (dotyczącym przeznaczenia lokalu) znajdował się wpis: lokal niemieszkalny, choć lokal ten w istocie zgodnie z opisem zamieszczonym w tejże księdze składał się z dwóch pokoi, w tym jednego z kuchnią, werandy, łazienki oraz obiektywnie posiadał właściwości architektoniczne i funkcjonalne mieszkania, w którym Podatnik faktycznie zamieszkiwał.

W zaskarżonej przez Podatnika interpretacji indywidulanej Organ uznał, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 tej ustawy będzie obejmowało jedynie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie będzie odpowiadała udziałowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie. Natomiast, pozostała część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, niewydatkowana przez Podatnika na jego własne cele mieszkaniowe w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

WSA w Łodzi w powołanym wyroku zakwestionował powyższą ocenę. Zaznaczył, że choć ustawa podatkowa odwołuje się do pojęcia lokalu mieszkalnego, to go nie definiuje, natomiast definicję taką zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, stanowiący, że samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Sąd nie miał wątpliwości, że lokal, którego dotyczyło stanowisko Organu spełniał warunki bycia lokalem mieszkalnym w rozumieniu cytowanej ustawy o własności lokali, i zgodnie z deklaracją Podatnika został zakupiony zasadniczo dla potrzeb wykorzystywania na własne cele mieszkaniowe tegoż Podatnika.

Zdaniem Sądu przesłanki te wystarczały do przyjęcia, że Podatnik zrealizował cel w postaci nabycia przedmiotowego lokalu spełniającego warunki lokalu mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe i był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust.1 punkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast zapis w dziale I księgi wieczystej oznaczający lokal jako lokal niemieszkalny nie jest decydujący dla prawnopodatkowej oceny jego charakteru dokonanej w kontekście powołanych wyżej przepisów ustawy podatkowej. Wyrok WSA jest nieprawomocny.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu