Nabywanie ze składu podatkowego wyrobów z zerową stawką akcyzy – wyrok NSA

Dnia 17 września 2019 r. NSA stwierdził w wyroku, że: „Skoro nabywane wyroby nie są przemieszczane do wnioskodawcy celem ich zużycia, to spółka nie jest uprawniona do nabywania ze składu podatkowego opisanych wyrobów z zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy. Skarżąca bowiem może nabywać te wyroby, dla których nie ma zastosowania zerowa stawka akcyzy, jedynie z zapłaconą akcyzą ujętą w cenie.” oraz

„Skarżąca dokonując czynności polegającej na konfekcjonowaniu tj. rozlewaniu wyrobów akcyzowych do mniejszych opakowań jednostkowych – używa tych wyrobów, ale z pewnością ich nie zużywa albowiem wyroby te nadal istnieją, w wyniku wskazanych czynności, nie ulegają modyfikacji, pozostają nadal tymi samymi wyrobami (jedynie nie luzem tylko w mniejszych opakowaniach). Nie sposób podzielić stanowiska Spółki, że efekt działania w postaci zużycia nie ma znaczenia. Gdyby tak było ustawodawca posłużyłby się sformułowaniem „użyć” zamiast „zużyć”. Nie budzi wątpliwości sądu kasacyjnego, że wykładnia językowa spornego pojęcia prowadzi do jasnych i oczywistych rezultatów. W związku z taką interpretacją, pozostaje w zgodzie wspierająca ją także argumentacja organu i Sądu, odwołująca się do celu nowelizacji ustawy akcyzowej.”

Jak wskazał NSA w uzasadnieniu: „W ocenie NSA należy podzielić w tym zakresie pogląd wyrażony przez organ interpretujący, który uzyskał aprobatę Sądu pierwszej instancji. Słusznie wskazano, że jakiekolwiek uprzywilejowanie (a takim jest możliwość skorzystania ze stawki 0), jako wyjątek, nie może być oderwany od zasad wykładni gramatycznej. Zasadą jest bowiem ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Przepisy dotyczące ulg, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (wyrok SN z 7.05.1997 III RN 22/97 r.; wyrok NSA z 17.07. 2002 r.). Przeprowadzoną przez organ interpretację ustawowego pojęcia „zużywa” (przy braku jego definicji legalnej w ustawie akcyzowej), przy wykorzystaniu znaczenia słownikowego, jako definitywne wykorzystanie wyrobu prowadzące do jego wyczerpania, jako czynności dokonanej, jest prawidłowe. Zasadnie interpretator i Sąd pierwszej instancji, akcentuje różnice w terminach „użycie” jako pojęcia znaczeniowo szerszego niż „zużycie”. Pogląd ten potwierdzenie znajduje również w orzecznictwie NSA (por. wyroki NSA z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I GSK 1099/13 oraz z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. akt I GSK 550/14). Zdaniem NSA zasadnie przyjęto, że skarżąca dokonując czynności polegającej na konfekcjonowaniu tj. rozlewaniu wyrobów akcyzowych do mniejszych opakowań jednostkowych – używa tych wyrobów, ale z pewnością ich nie zużywa albowiem wyroby te nadal istnieją, w wyniku wskazanych czynności, nie ulegają modyfikacji, pozostają nadal tymi samymi wyrobami (jedynie nie luzem tylko w mniejszych opakowaniach). Nie sposób podzielić stanowiska Spółki, że efekt działania w postaci zużycia nie ma znaczenia. Gdyby tak było ustawodawca posłużyłby się sformułowaniem „użyć” zamiast „zużyć”. Nie budzi wątpliwości sądu kasacyjnego, że wykładnia językowa spornego pojęcia prowadzi do jasnych i oczywistych rezultatów. W związku z taką interpretacją, pozostaje w zgodzie wspierająca ją także argumentacja organu i Sądu, odwołująca się do celu nowelizacji ustawy akcyzowej. Dokonując bowiem nowelizacji art. 89 § 2 u.p.a. ustawodawca ograniczył swobodę obrotu wyrobami energetycznymi opodatkowanymi stawką 0 zł. Ograniczenie to polega na tym, że stawce zerowej podlegają tylko ściśle wymienione czynności i transakcje, których przedmiotem są wyroby energetyczne nieprzeznaczone do celów opałowych i napędowych. Jedną z tych wymienionych czynności jest zużycie wyrobu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wprowadzenie nowych zasad opodatkowania wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką 0 zł spowodowało konieczność wprowadzenia przepisu przejściowego. W tym celu w ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1479) wprowadzono przepis art. 6, który ustalił okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji, kiedy to wyroby energetyczne poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być zużywane i przemieszczane na podstawie przepisów dotychczasowych tzn. bez ograniczeń co do rodzajów czynności i rodzajów transakcji. Wprowadzenie okresu przejściowego potwierdza, że zamiarem ustawodawcy było ograniczenie zastosowania stawki 0 zł.

W konkluzji stwierdzić należy, że skoro nabywane wyroby nie są przemieszczane do wnioskodawcy celem ich zużycia, to spółka nie jest uprawniona do nabywania ze składu podatkowego opisanych wyrobów z zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy. Skarżąca bowiem może nabywać te wyroby, dla których nie ma zastosowania zerowa stawka akcyzy, jedynie z zapłaconą akcyzą ujętą w cenie. Takie stanowisko wyraził interpretator i Sąd pierwszej instancji i zdaniem NSA uznać należy je za prawidłowe.”

Wróć do spisu treści serwisu