Niedopuszczalne sformułowanie gminnego zwolnienia z podatku od nieruchomości

     W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 listopada 2020 r. (sygn. I SA/Bk 761/20) wskazano, że uprawnienie określone w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych do ustanawiania zwolnień przez gminę dotyczy wyłącznie zwolnień przedmiotowych, tj. takich, które odnoszą się do pewnej kategorii przedmiotów opodatkowania. Nie obejmuje natomiast prawa do ustanowienia zwolnień podmiotowo ? przedmiotowych, to jest wyłączenia z opodatkowania pewnych kategorii podmiotów znajdujących się w określonej sytuacji faktycznej lub prawnej.

     Zgodnie z treścią art. 20b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli uchwała rady gminy przewiduje udzielenie pomocy publicznej, uchwała ta powinna być podjęta z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Należy podkreślić, że zgodnie z treścią § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2015 r. określa ono warunki zwolnień między innymi z podatku od nieruchomości, stanowiących pomoc publiczną, wprowadzonych w drodze uchwał rad gmin na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Rozporządzenie wydane zostało na podstawie art. 20d przywołanej wyżej ustawy, zgodnie z treścią którego Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia warunki udzielania zwolnień stanowiących 3 i pomoc publiczną, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ? mając na uwadze zapewnienie zgodności udzielania pomocy z warunkami dopuszczalności tej pomocy określonymi w przepisach Unii Europejskiej. Co istotne, ustawodawca w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2015 r. w sprawie warunków udzielania zwolnień z podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną oraz pomoc na infrastrukturę lokalną nie wprowadził warunku nabycia zwolnienia przez przedsiębiorcę w postaci braku zaległości podatkowych wobec gminy i wcześniejszego umorzenia zaległości podatkowych.

     Uprawnienie określone w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych do ustanawiania zwolnień przez gminę dotyczy zatem wyłącznie zwolnień przedmiotowych, tj. takich, które odnoszą się do pewnej kategorii przedmiotów opodatkowania. Nie obejmuje natomiast prawa do ustanowienia zwolnień podmiotowo ? przedmiotowych.

     Uchwała rady miasta, która uzależnia udzielenie zwolnienia i jego utratę od braku zaległości w zapłacie zobowiązań podatkowych oraz uprzedniego umorzenia zaległości podatkowych na kwotę przewyższającą łącznie 1000 złotych, w sposób jednoznaczny odwołuje się do cech podatnika, które to wychodzą poza cechy stawiane nieruchomości objętej zwolnieniem i nie pozostają z nią w jakimkolwiek związku. W tym więc zakresie, ustanowione zwolnienie, odwołujące się do cech podatnika, ma charakter podmiotowy do wprowadzenia którego jednostki samorządu terytorialnego nie mają kompetencji.

Wróć do spisu treści serwisu