W dniu 11 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.504.2022.1.AK) w zakresie czy otrzymane odszkodowanie należy potraktować jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych czy też nie.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca jednym z podmiotów znajdujących się w Grupie Kapitałowej prowadzi działalność pomocniczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych na rzecz pozostałych podmiotów grupy. Spółka w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zajmuje się między innymi szeroko pojętą obsługą księgową innych spółek z Grupy. W związku z przedmiotową obsługą, Spółka zobowiązana była do naliczania wysokości zobowiązań podatkowych na rzecz swoich klientów, którą to należność klienci Spółki zobowiązani byli uiszczać do właściwych urzędów skarbowych. Spółka dokonała jednak na rzecz klienta błędnego naliczenia wysokości zobowiązania podatkowego, wobec czego Klient Spółki poniósł stratę, został on bowiem zobowiązany do dopłaty na rzecz właściwego organu skarbowego różnicy między naliczoną przez Spółkę wysokością należnego podatku a rzeczywistą jego wysokością, wraz z odsetkami z tytułu opóźnienia w płatności. Jednakże z tytułu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka posiada ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, w następstwie zaistniałej sytuacji Spółka zwróciła się do Towarzystwa Ubezpieczeniowego z wnioskiem o wypłatę przez nie na rzecz Klienta odszkodowania. W świetle tak zaistniałej sytuacji Klient nabrał wątpliwości czy otrzymane odszkodowanie nie zalicza się do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazał, że przychodami, z zastrzeżeniem wyjątków, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zatem na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. Tak więc przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych, na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy.
W odniesieniu do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy, konieczne jest, by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów”. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy, „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej”.
Podsumowując, w ocenie Dyrektora KIS oczywistym jest że otrzymane przez Klienta odszkodowanie stanowi zwrot innych wydatków, jakimi były zapłacone przez niego uprzednio odsetki z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych, których to odsetek Klient nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy. Ponadto Dyrektor zgodził się z twierdzeniem, iż odszkodowanie takie nie będzie stanowiło przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie wnioskodawcy.
