Polska Strefa Inwestycji została wprowadzona ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji i stanowi jeden z dostępnych instrumentów wsparcia umożliwiających przedsiębiorcom uzyskanie zwolnienia w podatku dochodowym. Podstawą do skorzystania z niniejszej formy wsparcia jest uzyskanie przez podatnika decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. wsparcie na realizację nowej inwestycji udzielane jest w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu, jeżeli nowa inwestycja spełnia kryteria ilościowe oraz jakościowe, w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji. Jednocześnie wsparcie stanowiące pomoc publiczną, udzielane w postaci zwolnienia podatkowego powinno odpowiadać wymogom określonym w przepisach art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., zgodnie z którymi wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ponadto w myśl art. 17 ust. 4 ustawy Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 9 czerwca 2022 r. sygn. akt II FSK 357/21 literalna wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. wskazuje, że zwolnieniu podlega cały dochód z działalności objętej decyzją o wsparciu. NSA w powołanym wyroku jednoznacznie opowiedział się za zasadnością stanowiska Sądu I instancji, że zgodnie z literalną wykładnią art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. zwolnieniu powinien podlegać cały dochód z działalności objętej decyzją o wsparciu.
W uzasadnieniu prezentowanego wyroku NSA wskazał, że: „(…) Stanowisko, iż tylko na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. zwolnione mogą być wyłącznie dochody uzyskiwane z nowej inwestycji stanowi zatem bezpodstawną próbę modyfikacji treści jednoznacznego unormowania. Ponadto zgodzić się należy z Sądem I instancji, że w sytuacji gdy nowe inwestycje polegają na zwiększeniu zdolności produkcyjnej zakładu, to wydzielenie dochodu przypadającego wyłącznie na nową inwestycję może okazać się nadmiernie utrudnione lub wręcz niemożliwe.”
Zgodnie z przepisami, zwolnieniu z opodatkowania podlegają jedynie dochody z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu (na podstawie wskazanego PKWiU) oraz realizowanej w lokalizacji w niej wskazanej. Jak wynika z objaśnień podatkowych z dnia 6 marca 2020 r. dotyczące sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, w przypadku, gdy zwolnienie wynika jedynie z decyzji o wsparciu, wówczas dochód podlegający zwolnieniu ustalany jest na podstawie skumulowanych przychodów oraz kosztów wynikających z działalności określonej w tej decyzji o wsparciu. Ewentualna strata z działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja, określona w decyzji o wsparciu nie podlega wykazaniu w załączniku CIT-8S, gdyż poniesienie straty nie prowadzi do korzystania z limitu pomocy publicznej.
Dodatkowo, przyznaną pomoc publiczną związaną z prowadzeniem działalności na obszarze określonym w decyzji o wsparciu zgodnie z zasadą rzetelności wykazuje się w księgach jako aktywa z tytułu odroczonego podatku. Przez ulgę podatkową należy rozumieć dochody zwolnione z opodatkowania oraz zmniejszenia podstawy opodatkowania, zaś niewykorzystane w określonym roku podatkowym ulgi podatkowe uprawniają do utworzenia aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Ujęcie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego stanowić będzie iloczyn stawki podatkowej i kwoty dochodów wolnych od podatku podlegających odliczeniu w przyszłych latach podatkowych.
