Spółka prowadząca działalność w zakresie udostępniania pracowników na rzecz innych kontrahentów oraz świadczeniem usług w zakresie przetwórstwa kwiatów, zawiera umowy cywilnoprawne z osobami fizycznymi na terenie RP i czasowo kieruje te osoby do pracy na terenie Królestwa Niderlandów, na okresy kilkumiesięczne.
Spółka zamierza oddelegować zleceniobiorców na kilka miesięcy do pracy poza granicami RP – z uwagi na zawarte kontrakty z kontrahentami z Królestwa Niderlandów. W ocenie Spółki powyższe nie należy traktować jako podróży służbowej zleceniobiorców, a jako oddelegowanie ich do pracy poza terytorium RP.
Wynagrodzenie zleceniobiorców będzie stanowić ich przychód w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo nie będą wypłacane żadne inne kwoty np. diety z tytułu podróży służbowej. Wynagrodzenie będzie stanowiło przychód wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz będzie wypłacane z dołu, przy czym w trakcie jednego miesiąca kalendarzowego może nastąpić faktyczna wypłata wynagrodzenia za dwa miesiące pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie z dniem 08 marca 2024 r. wydał decyzję w sprawie o nr DI/200 000/43/224/2024, w której przyznał rację Przedsiębiorcy w przedmiocie ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla zleceniobiorców delegowanych do pracy poza granice kraju, w sytuacji gdy w danym miesiącu kalendarzowym otrzymują wynagrodzenie za okres dłuższy niż jeden miesiąc.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie w wydanej decyzji stwierdził, iż ustalając podstawę wymiaru składek bierze się sumę przychodów z tytułu wykonywania umowy zlecenia wypłaconych w danym miesiącu i następnie pomniejsza o kwotę diet za dni pobytu za granicą, za które wynagrodzenie jest wypłacane. Jeżeli tak ustalona podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie wyższa od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy to podstawą do obliczenia składek będzie ta kwota, natomiast jeżeli ustalona kwota będzie niższa od przeciętnego wynagrodzenia to podstawą od której należy obliczyć składniki na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy będzie ww. przeciętne wynagrodzenie.
Tym samym ZUS uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym bez znaczenia prawnego w kontekście prawidłowego ustalenia podstawy wymiaru składek jest przy tym okoliczność czy wynagrodzenie z tytułu wykonywanego zlecenia poza granicami kraju w ramach delegowania za okres dłuższy niż jeden miesiąc jest wypłacane z dołu czy z góry. Za istotne uchodzi natomiast fakt, że kwota uzyskanego przychodu w danym miesiącu jest pomniejszona o równowartość diet za każdy dzień pobytu poza granicami kraju w związku z wykonywaną pracą za dany okres np. na przestrzeni dwóch miesięcy kalendarzowych.