Przedmiotem niniejszego opracowania są wybrane zmiany, które zostały wprowadzone w podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2022 r. na mocy ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw1 (czyli w ramach Polskiego Ładu). W poprzednich częściach tego cyklu omówiono zagadnienia dotyczące estońskiego CIT, minimalnego podatku dochodowego oraz wybranych ulg. W niniejszym numerze zostaną przedstawione kolejne ulgi – ulga związana z pierwszą ofertą publiczną, ulga dla wspierających sport, kulturę i edukację, ulga na terminale płatnicze oraz ulga na robotyzację.
1. Ulga związana z pierwszą ofertą publiczną
Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 29 października 2021 r.: „W projekcie przyjęto rozwiązania, których celem jest wprowadzenie odliczeń podatkowych odnoszących się do kosztów poniesionych w związku z «wejściem na giełdę», tj. Pierwszą Ofertą Publiczną (zwanej dalej «POP»), określoną w ustawie o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych”2.
Jak stanowi obowiązujący od dnia 1 stycznia 2022 r. art. 18ed ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych3, podstawa opodatkowania ustalona zgodnie z art. 18 lub art. 24d ust. 34, po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 18d i 18ea-18ec5, może być pomniejszona o kwotę stanowiącą:
1) 150% wydatków na przygotowanie prospektu emisyjnego, opłaty notarialne, sądowe, skarbowe i giełdowe oraz opracowanie i publikację ogłoszeń wymaganych przepisami prawa,
2) 50% wydatków, bez uwzględnienia podatku od towarów i usług, na usługi doradztwa prawnego, w tym doradztwa podatkowego i finansowego, nie więcej jednak niż 50 tys. zł
– poniesionych bezpośrednio na dokonanie pierwszej oferty publicznej dotyczącej akcji6 w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych7, z zamiarem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym lub z zamiarem ubiegania się o wprowadzenie tych akcji do obrotu w alternatywnym systemie obrotu.
Powyższe odliczenie jest dokonywane w zeznaniu za rok podatkowy, w którym podatnik wprowadził swoje akcje po raz pierwszy do obrotu na rynku regulowanym akcji albo w alternatywnym systemie obrotu. Wspomniane wydatki podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone, w tym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
2. Ulga dla wspierających sport, kulturę i edukację
Jak wskazano w uzasadnieniu: „Jest to propozycja nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W obecnym stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie ma takiego rozwiązania.
Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzącym działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę”8.
Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2022 r. art. 18ee ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 189, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:
1) sportową,
2) kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej10,
3) wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę
– przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Ustawodawca jednocześnie wyjaśnił, co należy rozumieć przez wskazane powyżej koszty. W myśl art. 18ee ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:
1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie11, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy12;
2) stypendium sportowego13;
3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych14.
Z kolei zgodnie z art. 18ee ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność kulturalną uznaje się koszty poniesione na finansowanie:
1) instytucji kultury wpisanych do rejestru prowadzonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r.15;
2) działalności kulturalnej realizowanej przez uczelnie artystyczne i publiczne szkoły artystyczne.
W myśl natomiast art. 18ee ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę16 uznaje się koszty poniesione na:
1) stypendia, o których mowa w:
a) 97 i 213 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce17,
b) 283 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce18;
2) finansowanie zatrudnionemu przez podatnika pracownikowi opłat, o których mowa w art. 163 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce19, określonych w umowie zawartej między podmiotem prowadzącym kształcenie a osobą podejmującą kształcenie;
3) finansowanie wynagrodzeń, wraz z pochodnymi, studentów odbywających u podatnika staże i praktyki przewidziane programem studiów;
4) sfinansowanie studiów dualnych, o których mowa w art. 62 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce20, na konkretnym kierunku studiów, w tym koszty praktyk;
5) wynagrodzenie wypłacane w okresie 6 miesięcy od dnia zatrudnienia przez podatnika organizującego praktyki zawodowe dla studentów danej uczelni pracownikowi będącemu absolwentem studiów w tej uczelni, zatrudnionemu za pośrednictwem akademickiego biura karier, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy21, prowadzonego przez tę uczelnię.
Ustawodawca zastrzegł, że odliczenie kosztów, o których mowa w pkt 3-5, przysługuje pod warunkiem, że są ponoszone na podstawie umowy zawartej przez podatnika z uczelnią.
W zakresie odliczenia powyżej opisanych kosztów należy podkreślić, że podlegają one odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, a samego odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te koszty. Trzeba także pamiętać, że podatnik korzystający z odliczenia ma obowiązek złożyć w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu22.
W przypadku skorzystania z odliczenia wymienionych kosztów przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie stosuje się23.
3. Ulga na terminale płatnicze
Jak wskazano w uzasadnieniu: „Założeniem projektowanych zmian jest popularyzacja obrotu bezgotówkowego w Polsce poprzez stworzenie systemu zachęt podatkowych, mających skłaniać podatników do realizowania płatności w formie bezgotówkowej.
[…]
Obrót bezgotówkowy stanowi ważne narzędzie władz skarbowych w zwalczaniu szarej strefy, w tym przeciwdziałaniu tzw. prania pieniędzy, czyli wprowadzania do obiegu gospodarczego pokaźnych kapitałów uzyskanych z przestępczych i nielegalnych, zatem nieopodatkowanych, źródeł.
W tym celu, projekt ustawy wprowadza preferencje dla podatników w podatku dochodowym oraz w podatku od towarów i usług”24.
W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2022 r. art. 18ef ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, wydatki na nabycie terminala płatniczego25 oraz wydatki związane z obsługą transakcji płatniczych przy użyciu terminala płatniczego26 poniesione w roku podatkowym, w którym rozpoczął przyjmowanie płatności przy użyciu terminala płatniczego, i w roku następującym po tym roku, do wysokości:
1) 2500 zł w roku podatkowym – w przypadku podatników zwolnionych z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług;
2) 1000 zł w roku podatkowym – w przypadku podatników innych niż określonych w pkt 1.
Z kolei zgodnie z art. 18ef ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik będący małym podatnikiem, któremu w roku podatkowym przysługuje prawo do otrzymania zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług27, na zasadach określonych w art. 87 ust. 6d-6l tej ustawy:
1) przez co najmniej 7 miesięcy – w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (podatnicy składający deklaracje na potrzeby podatku od towarów i usług za okresy miesięczne),
2) przez co najmniej 2 kwartały – w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (podatnicy składający deklaracje na potrzeby podatku od towarów i usług za okresy kwartalne)
– może odliczyć z tytułów, o których mowa w ust. 1, kwotę odpowiadającą 200% poniesionych wydatków, nie więcej niż 2000 zł w roku podatkowym, przy czym odliczenie przysługuje w każdym roku podatkowym, w którym podatnik poniósł wydatki, przy czym przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się (w dalszej części niniejszego artykułu będzie o nich mowa).
Powyższe prawo do odliczenia, dotyczące małych podatników, przysługuje w przypadku, gdy prawo do otrzymania różnicy podatku, na zasadach określonych w art. 87 ust. 6d-6l ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przysługuje podatnikowi lub spółce niebędącej osobą prawną, w której podatnik jest wspólnikiem.
Jeżeli w związku z poniesionymi wydatkami, o których mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do dokonania odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, dokonuje odliczenia na podstawie ust. 1 albo 2 (podatnik nie może skorzystać z obu form odliczenia omawianych wydatków).
Należy mieć na uwadze, że chociaż w powyższych przepisach określono limity w postaci kwotowej, to ustawodawca jednocześnie zastrzegł, że kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
W myśl wspomnianego wcześniej art. 18ef ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik, który zapewnił możliwość przyjmowania płatności przy użyciu terminala płatniczego, korzystając z programów finansujących zwrot wydatków związanych z obsługą transakcji płatniczych przy użyciu terminala płatniczego, wydatki, o których mowa w ust. 1, odlicza w roku podatkowym, w którym zaprzestał korzystania z programów finansujących zwrot wydatków związanych z obsługą transakcji płatniczych przy użyciu terminala płatniczego, i w roku następującym po tym roku. Z kolei zgodnie z ust. 7 przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatnika, który przyjmował płatności przy użyciu terminala płatniczego w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym podatnik ponownie rozpoczął przyjmowanie płatności przy użyciu terminala płatniczego.
W zakresie kwot podlegających odliczeniu należy mieć na uwadze, że jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się kwotę wydatku wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Jednocześnie odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Jeżeli ze względu na zbyt niski dochód lub poniesienie straty podatnik nie będzie mógł dokonać odliczenia w roku podatkowym, w którym poniósł omawiane wydatki, zgodnie z art. 18ef ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. będzie mógł tego dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie 6 lat podatkowych, następujących bezpośrednio po roku, w którym poniósł wydatek.
W przypadku skorzystania z odliczeń, o których mowa w art. 18ef ust. 1 i 2, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się28.
4. Ulga na robotyzację
Jak wskazano w uzasadnieniu: „Obecnie przepisy polskiego prawa podatkowego nie przewidują instrumentów wspierających robotyzację.
Projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podatnikowi, prowadzącemu działalność przemysłową (produkcyjną), będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie będzie mogło przekroczyć 50% wysokości kosztów”29.
Od dnia 1 stycznia 2022 r. w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. obowiązuje nowy art. 38eb. W myśl ust. 1 tego przepisu podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Ustawodawca jednocześnie doprecyzował (ust. 2), co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, tj.:
1) koszty nabycia fabrycznie nowych:
a) robotów przemysłowych30,
b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych31,
c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących do zapewnienia ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),
d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,
e) urządzeń do interakcji między człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;
2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;
3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;
4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1 (leasing operacyjny zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.), ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f (leasing finansowy zgodnie z przepisami ww. ustawy), dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.
Omawiane odliczenie od podstawy opodatkowania powyższych kosztów uzyskania przychodów ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Ulga na robotyzację ma zatem charakter czasowy (przynajmniej na razie).
Dodatkowo określono pewnego rodzaju obostrzenia dla podatników, którzy zdecydują się na skorzystania z tej ulgi. Jak stanowi art. 38eb ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, które zostały wymienione powyżej w pkt 1 i 2, przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f – przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.
Ponadto podatnicy, którzy korzystają z ulgi, mają obowiązek składania w terminie złożenia zeznania, w którym dokonują tego odliczenia, informacji, według ustalonego wzoru, zawierającej wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu32.
Na zakończenie należy zaznaczyć, że w myśl art. 38eb ust. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. w zakresie nieuregulowanym do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.
Czego dotyczą powyższe uregulowania? Art. 18d odnosi się do ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o wymienione powyżej przepisy, to należy zauważyć, że do ulgi na robotyzację mają zastosowanie również uregulowania, zgodnie z którymi:
1) do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się (art. 18d ust. 3k ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.). Wspomniany art. 16 ust. 1 pkt 48 stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2) koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
3) w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w poprzednim punkcie, podatnik jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, które zostały mu zwrócone, a w razie poniesienia straty – do jej zmniejszenia o tę kwotę (art. 18d ust. 5a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
4) podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (art. 18d ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
5) odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie 6 lat podatkowych, następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 zdanie pierwsze i drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).
Przypisy
1 Dz.U. poz. 2105 ze zm., dalej: ustawa z dnia 29 października 2021 r.
2 Uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 1532, https://orka.sejm.gov.pl/Druki9ka.nsf/0/A8566521AD17EECEC125874A006F1417/%24File/1532-uzas.docx, s. 111, dostęp: 15.06.2022, dalej: uzasadnienie.
3 Tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa z dnia 15 lutego 1992 r.
4 Ulgę można odliczyć zarówno od podstawy opodatkowania ustalonej na „ogólnych” zasadach (art. 18), jak również od podstawy ustalonej na potrzeby obliczenia podatku od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
5 Czyli po odliczeniu ulgi na działalność badawczo-rozwojową, ulgi na prototyp, ulgi prowzrostowej, jak i ulgi konsolidacyjnej.
6 Jak stanowi art. 18ed ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez wydatki poniesione bezpośrednio na dokonanie pierwszej oferty publicznej dotyczącej akcji rozumie się wydatki związane bezpośrednio i wyłącznie z tą ofertą, poniesione w roku podatkowym, w którym dokonano pierwszej oferty publicznej dotyczącej akcji, lub w roku poprzedzającym ten rok podatkowy, nie później niż do dnia dokonania tej pierwszej oferty publicznej dotyczącej akcji.
7 Tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1983 ze zm. W myśl art. 4 pkt 5 wskazanej ustawy przez pierwszą ofertę publiczną rozumie się dokonywaną po raz pierwszy ofertę publiczną dotyczącą określonych papierów wartościowych.
8 Uzasadnienie, dok. cyt., s. 45.
9 Art. 18 zawiera „ogólne” zasady określania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
10 Tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 194, dalej: ustawa z dnia 25 października 1991 r.
11 Tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 1133 ze zm.
12 Zgodnie z art. 28 ust. 1 wskazanej ustawy klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.
Z kolei w myśl art. 28 ust. 2 dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć do realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:
1) realizację programów szkolenia sportowego,
2) zakup sprzętu sportowego,
3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,
4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,
5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej
– jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.
13 Zgodnie z art. 18ee ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej.
14 Tekst jednolity Dz.U. z 2019 r. poz. 2171 ze zm.
W myśl wskazanego przepisu przez masową imprezę sportową należy rozumieć imprezę masową mającą na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, organizowaną na:
1) stadionie lub w innym obiekcie niebędącym budynkiem, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób, ustalona zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku umożliwiającego przeprowadzenie imprezy masowej – nie mniej niż 300,
2) terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób wynosi nie mniej niż 1000.
15 Zgodnie z art. 14 ust. 3 wskazanej ustawy instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
16 W myśl art. 18ee ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. prawo do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę nie przysługuje podatnikowi będącemu założycielem uczelni niepublicznej.
17 Tekst jednolity Dz.U. z 2022 r. poz. 574 ze zm., dalej: Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Art. 97 ust. 1 wskazanej ustawy stanowi, że stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie może być przyznane studentowi przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną. Wedle natomiast ust. 2 na wniosek osoby przyznającej powyższe stypendium minister zatwierdza zasady jego przyznawania.
Z kolei zgodnie z art. 213 tej ustawy stypendium naukowe może być przyznane doktorantowi przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną na zasadach określonych w art. 97 ust. 2.
18 Dz.U. poz. 1669 ze zm.
W myśl art. 283 ust. 1 wskazanej ustawy w odniesieniu do doktorantów, którzy rozpoczęli studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020, zachowują moc zasady przyznawania stypendiów naukowych, o których mowa w art. 199b ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jednolity Dz.U. z 2017 r. poz. 2183, dalej: Prawo o szkolnictwie wyższym z 2005 r.), zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki zgodnie z art. 173b ust. 2 tej ustawy przed dniem wejścia w życie Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 199b Prawa o szkolnictwie wyższym z 2005 r. stypendia naukowe dla doktorantów mogą być przyznawane przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące państwowymi ani samorządowymi osobami prawnymi na zasadach określonych w art. 173b.
Z kolei zgodnie z art. 283 ust. 2 postępowania w sprawie zatwierdzenia zasad przyznawania stypendiów naukowych dla doktorantów, o których mowa w ust. 1, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prowadzi się na podstawie przepisów dotychczasowych.
19 Zgodnie z tymże przepisem za kształcenie na studiach podyplomowych, kształcenie specjalistyczne lub kształcenie w innych formach można pobierać opłaty.
20 Jak stanowi wskazany przepis – uczelnia może prowadzić studia dualne, które są studiami o profilu praktycznym prowadzonymi z udziałem pracodawcy. Organizację studiów określa umowa zawarta w formie pisemnej.
21 W myśl wskazanego przepisu akademickie biuro karier oznacza jednostkę działającą na rzecz aktywizacji zawodowej studentów i absolwentów szkoły wyższej, prowadzoną przez szkołę wyższą lub organizację studencką, do której zadań należy w szczególności:
1) dostarczanie studentom i absolwentom szkoły wyższej informacji o rynku pracy i możliwościach podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
2) zbieranie, klasyfikowanie i udostępnianie ofert pracy, staży i praktyk zawodowych;
3) prowadzenie bazy danych studentów i absolwentów uczelni zainteresowanych znalezieniem pracy;
4) pomoc pracodawcom w pozyskiwaniu odpowiednich kandydatów na wolne miejsca pracy oraz staże zawodowe;
5) pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy.
22 W momencie przygotowywania niniejszego artykułu wzór ten nie został jeszcze opublikowany.
23 Art. 16 ust. 1 pkt 48 stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
24 Uzasadnienie, dok. cyt., s. 116.
25 W myśl art. 18ef ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez terminal płatniczy rozumie się urządzenie umożliwiające dokonywanie płatności bezgotówkowych z wykorzystaniem karty płatniczej lub innego instrumentu płatniczego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1907 ze zm., dalej: ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r.).
26 Zgodnie z art. 18ef ust. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez wydatki związane z obsługą transakcji płatniczych przy użyciu terminala płatniczego rozumie się opłaty, o których mowa w art. 2 pkt 19a-19ab ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r., i opłaty z tytułu korzystania z terminala płatniczego wynikające z umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
27 Tekst jednolity Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: ustawa z dnia 11 marca 2004 r.
28 Art. 16 ust. 1 pkt 48 stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
29 Uzasadnienie, dok. cyt., s. 95.
30 Zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
31 W myśl art. 38eb ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:
1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;
2) pozycjonery jedno- i wieloosiowe;
3) tory jezdne;
4) słupowysięgniki;
5) obrotniki;
6) nastawniki;
7) stacje czyszczące;
8) stacje automatycznego ładowania;
9) stacje załadowcze lub odbiorcze;
10) złącza kolizyjne;
11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:
a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,
b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.
32 W momencie przygotowywania niniejszego artykułu wzór ten nie został jeszcze opublikowany.
Maciej Jendraszczyk
Doradca podatkowy nr 12 238
Wicedyrektor Oddziału Wielkopolskiego ds. Doradztwa Podatkowego i Audytu Podatkowego
maciej.jendraszczyk@isp-modzelewski.pl
tel. 61 848 33 48
Vlog podatkowy ISP
Udostępniamy Państwu Video blog podatkowy Instytutu Studiów Podatkowych zawierający najnowsze wypowiedzi ekspertów Instytutu na temat zmian i interpretacji podatkowych prezentowane w formie krótkich filmów na kanale YouTube.