Udzielenie poręczenia za wynagrodzeniem stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ustawy, która korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.
Poręczenie stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres. Świadczenie polegające na udzieleniu poręczenia w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji za korzystanie z cudzego kapitału stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Jak stanowi art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:
- czynności ściągania długów, w tym factoringu;
- usług doradztwa;
- usług w zakresie leasingu.
Powyższe pojęcia powinny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.
Reasumując, udzielenie poręczenia za wynagrodzeniem, stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ustawy i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.
