Nowelizacja rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z 9 sierpnia 2023 r. wprowadziła nowy, wyższy limit zwolnienia ze składek ZUS w przypadku finansowania przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu oraz bonów, talonów, kuponów i kart przedpłaconych uprawniających do nabycia wyłącznie posiłków w placówkach gastronomicznych lub handlowych. Obecnie (od 1 września 2023 r.) limit ten wynosi 450 złotych i maksymalnie tę kwotę pracodawca będzie mógł co miesiąc wyłączyć z podstawy wymiaru składek odprowadzonych do ZUS.
Nie tylko wzrosła kwota limitu, od którego nie są opłacane składki ZUS. Od 1 września 2023 r., zwolnione z opłacania składek ZUS do 450 zł jest także wartość bonów, talonów, kuponów i kart przedpłaconych uprawniających do nabycia wyłącznie posiłków w placówkach gastronomicznych lub handlowych.
Co do zasady zapewnienie nieodpłatnych posiłków pracowniczych nie należy do obowiązków pracodawcy. Wyjątkiem jest tu sytuacja, gdy pracodawca zatrudnia pracowników w warunkach szczególnie uciążliwych, czyli takich, w których intensywność czynników występujących w środowisku pracy przekracza zakres średni. Stopień uciążliwości warunków pracy ustalany jest m.in. na podstawie efektywnego wydatku energetycznego oraz pracy w określonym mikroklimacie i na otwartej przestrzeni przy niskiej lub wysokiej temperaturze otoczenia.
Pracownikom, którzy nie pracują w warunkach szczególnie uciążliwych nie przysługują nieodpłatne posiłki regeneracyjne od pracodawcy, lecz pracodawca może zdecydować się na dobrowolne finansowanie takich posiłków. Świadczenie to nie tylko poprawia samopoczucie i wydajność pracowników, ale pozwala też pracodawcy zaliczyć wydatki na nie do kosztów uzyskania przychodu i w ten sposób zaoszczędzić na składkach przekazywanych do ZUS.
Sfinansowanie posiłków dla pracowników pozwala pracodawcom na odprowadzanie niższych składek do ZUS. Jednak jednocześnie świadczenie to stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, co powoduje konieczność zapłaty od niego podatku dochodowego od osób fizycznych – tak, jak w przypadku wynagrodzenia.
