W dniu 17 lutego 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.655.2021.2.BD) w zakresie czy doszło/dojdzie do powstania w Polsce zakładu Spółki jako przedsiębiorstwa zagranicznego, a tym samym na Spółce ciąży/będzie ciążył obowiązek podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.
Zdaniem Wnioskodawcy: „nie można uznać, że w Polsce powstanie zakład Spółki.
Spółka:
- nie będzie posiadać w Polsce stałej placówki (z uwagi na brak możliwości dysponowania Home Office Pracowników przez Spółkę);
- nie będzie prowadzić w Polsce („poprzez” Pracowników) sprzedaży towarów/usług (wszystkie istotne aspekty „sprzedaży”, w szczególności ustalanie cen i indywidualnych warunków umów w postaci obniżek tych cen, będą prowadzone z terenu Niemiec – Pracownicy nie będą prowadzili procesów o charakterze administracyjnym).
W związku z powyższym na Spółce nie ciąży i nie będzie ciążył obowiązek podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.”
W ocenie organu „Wnioskodawca prowadzi działalność związaną ze wsparciem w organizacji przeprowadzania procesów rekrutacyjnych oraz pozyskiwaniem i zapewnianiem rozwoju pracowników na wyższych szczeblach, co odnosi się do realizacji przez Spółkę projektów w tym zakresie.
(…) Ponadto, zakres obowiązków pracowników obejmuje m.in. zadania organizacyjne w zakresie zarządzania projektami, czy wsparcia w zakresie administrowania realizowanymi projektami, a także nadzoru nad bieżącymi projektami w miejscu ich realizacji. Wobec takiego profilu działalności Spółki należy stwierdzić, że zarówno działalność Pracowników wykonujących czynności w Polsce, jak i działalność Wnioskodawcy sprowadzają się w istocie do udzielania wsparcia w organizacji całego procesu przeprowadzania i zarządzania realizowanymi projektami z zakresu działalności Wnioskodawcy. Podkreślić ponadto należy, że Pracownicy „obsługują” istotną część realizowanych przez Wnioskodawcę usług z zakresu organizacji procesów rekrutacyjnych i rozwojowych, a bez wsparcia z ich strony świadczenie pełnych usług przez Wnioskodawcę na rzecz klientów nie byłoby możliwe (…) W powyższym zakresie zarówno ustawa CIT (art. 4a pkt 11), jak i polsko-niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – UPO (art. 5 ust. 1), odwołując się do definicji zagranicznego zakładu wskazują, że oznacza to stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność na terytorium innego państwa.”
Organ w prezentowanej analizie dowodzi, że działalność wykonywana w Polsce nie ma charakteru przygotowawczego czy też pomocniczego. W myśl Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w przypadku, gdy stała placówka jest wykorzystywana zarówno dla działalności w ramach wyłączeń, jak i dla innej działalności, uznaje się ją za zakład, który podlega opodatkowaniu z tytułu obu rodzajów działalności.
Dodatkowo na uwagę zasługuje fakt, że „(…) czynności wykonywane przez Pracowników wykonujących pracę dla Wnioskodawcy są/będą prowadzone w sposób regularny, stały. Co prawda Spółka nie zamierza, jak wynika z opisu sprawy, wynajmować na terytorium Polski żadnego lokalu, jednak przekazanie do dyspozycji pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony sprzętu komputerowego wiąże się z koniecznością powstania takiej stałej placówki, którą może być np. mieszkanie pracownika.”
Reasumując: w ocenie organu podatkowego należy stwierdzić, że w świetle obowiązujących przepisów, praca wykonywana w formie „zdalnej” przez zatrudnionych Pracowników w innym kraju aniżeli siedziba Pracodawcy, nie determinuje przesłanki stwierdzającej jakoby zagraniczny Pracodawca nie posiadał zakładu w tym kraju. Już samo przekazanie do dyspozycji pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony sprzętu komputerowego wiąże się z koniecznością powstania stałej placówki, którą może być np. mieszkanie pracownika.
