Reguły Incoterms na fakturze sprzedaży

     Stosowanie reguł Incoterms nie jest obowiązkowe. Ich wprowadzenie miało na celu ujednolicenie i uproszczenie reguł dotyczących sprzedaży i dostaw towarów. Wykorzystywanie reguł Incoterms w transakcjach sprzedażowych pomaga określić podział odpowiedzialności i ryzyk związanych z transakcjami. Brak jest obowiązku wskazywania stosowanej reguły Incoterms na fakturze sprzedaży.

     Reguły Incoterms (ang. International Commercial Terms) są regułami handlowymi opracowanymi przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu w 1936 roku. Reguły Incoterms zostały uznane przez Komisję ONZ ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego jako międzynarodowy standard interpretacji reguł handlowych. Są to reguły uniwersalne, dotyczą podziału obowiązków stron transakcji handlowych, np. przewóz towaru, ubezpieczenie oraz koszty z nimi powiązane. Należy podkreślić, że reguły Incoterms nie zastępują umowy sprzedaży, jednakże pozwalają uniknąć wątpliwości interpretacyjnych oraz uprościć umowy.

     Należy wskazać, że stosowanie reguł Incoterms nie jest obowiązkowe, lecz fakultatywne. Ich wprowadzenie miało na celu ujednolicenie i uproszczenie reguł dotyczących sprzedaży i dostaw towarów. Wykorzystywanie reguł Incoterms w transakcjach sprzedażowych pomaga również określić podział odpowiedzialności i ryzyk związanych z transakcjami.

     Zastosowanie reguł Incoterms będzie miało wpływ na określenie momentu dostawy towarów (np. według reguły EXW za moment dostawy uznaje się pozostawienie towaru do dyspozycji kupującego w uzgodnionym wcześniej miejscu i czasie; według reguły FCA momentem dostawy jest chwila, kiedy towar został załadowany na środek transportu). W związku z tym, że moment dostawy towarów co do zasady jest momentem powstania obowiązku podatkowego, zastosowanie reguł Incoterms będzie wywoływać skutki na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Ustawa przewiduje również wyjątki od tej zasady, gdyż obowiązek podatkowy może być powiązany z otrzymaniem całości lub części zapłaty, bądź z wystawieniem faktury. W związku z faktem, że reguły Incoterms służą m.in. do określenia momentu wykonania dostawy, ich znaczenie jest szczególnie istotne w sytuacji, gdy moment powstania obowiązku podatkowego związany jest z momentem dokonaniem dostawy.            Natomiast jeżeli w danej transakcji strony nie zastosują reguł Incoterms, zastosowanie będą miały uzgodnienia stron lub zapisy umowne oraz zasady ogólne przewidziane w ustawie z dnia 11 marca 2004 r.

     Jeżeli strony transakcji decydują się na zastosowanie jednej z reguł Incoterms, to wprawdzie nie ma obowiązku wskazywania tego na fakturze VAT, jednakże wskazanie takiej informacji jest rekomendowane.

     Reguły Incoterms określają rozkład ryzyk związanych z utratą towarów lub ich uszkodzeniem pomiędzy sprzedającym a nabywcą, w związku z czym brak zastosowania tych reguł powoduje, iż strony transakcji są zobowiązane samodzielnie ustalić ów podział ryzyk.

     Jeżeli strony transakcji ustalą, że w stosunkach handlowych stosują reguły Incoterms, to powinny układać relację zgodnie z tymi regułami. Należy jednak wskazać, że reguły Incoterms nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego, a tym samym mogą być one modyfikowane przez strony umowy. Stosowanie tych reguł nie jest obowiązkowe i zależy od stron danej umowy. Decyzja stron w przedmiocie stosowania lub nie stosowania tych reguł jest wyrazem tzw. swobody umów, przyznającej stronom danego stosunku cywilnoprawnego kompetencję w zakresie kształtowania treści zobowiązania, wyrażonej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu