W interpretacji podatkowej z dnia 2 lipca 2020 r. o sygn.: 0111-KDIB1-2.4010.190.2020.1.MS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż możliwe jest ujęcie jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku wyburzenia budynków, będących nie w pełni umorzonymi środkami trwałymi.
W niniejszej sprawie jedna z działek należących do Wnioskodawcy zabudowana jest dwoma budynkami: budynkiem biurowym oraz budynkiem do niedawna wynajmowanym na potrzeby podmiotu trzeciego. Budynki te nie posiadają garażu podziemnego. W związku z faktem, iż budynek nie jest obecnie przedmiotem wynajmu, Wnioskodawca zamierza wyburzyć budynek i wybudować w jego miejsce parking naziemny. Parking ma być wynajmowany przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej na rzecz dotychczasowych najemców budynku biurowego. Z uwagi na potrzebę zapewnienia dostatecznej ilości miejsc parkingowych dla najemców Spółki, Parking ten przejmie zatem funkcje parkingu położonego na sąsiadującej działce, na której docelowo planowana jest inwestycja.
Budynek stanowi obecnie środek trwały Spółki ujęty w ewidencji środków trwałych amortyzowany dla celów rachunkowych i podatkowych. Odpisy amortyzacyjne dokonywane od budynku ujmowane są przez Spółkę w charakterze kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z wyburzeniem budynku dojdzie do faktycznej likwidacji środka trwałego. W wyniku powyższego, w księgach Spółki powstanie zatem strata w postaci niezamortyzowanej wartości początkowej budynku.
W odniesieniu do wyżej przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy będzie uprawniony do ujęcia jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku wyburzenia nie w pełni umorzonego środka trwałego w postaci budynku. Jego zdaniem nie ma przeciwskazań do ujęcia jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku wyburzenia budynków, będących nie w pełni umorzonymi środkami trwałymi.
Wnioskodawca stanął na stanowisku, że strata, którą poniesie Spółka będzie w tym przypadku polegała na likwidacji/wyburzeniu środka trwałego w postaci budynku. Budynek utraci przydatność gospodarczą w wyniku podjętych przez Spółkę ekonomicznie uzasadnionych decyzji, które nie wynikają ze zmiany rodzaju działalności. W ocenie Wnioskodawcy decyzja o wyburzeniu budynku, który nie jest obecnie przedmiotem wynajmu jest racjonalnie uzasadniona i jest działaniem zmierzającym do uzyskania jak największej efektywności ekonomicznej (w postaci utrzymania dotychczasowych najemców poprzez stałe udostępnienie miejsc parkingowych). Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca zamierza sprzedać grunt sąsiadujący z działką i zabudowany parkingiem, zaś uwagi na planowaną przez inwestora realizację inwestycji i tym samym planowane wyburzenie parkingu, wymagane jest przeniesienie parkingu celem zapewnienia miejsc parkingowych dla dotychczasowych najemców Spółki. Dyrektor KIS przyznał rację Wnioskodawcy.
Konkludując: wyburzenie nie w pełni zamortyzowanego budynku w przypadku istnienia ekonomicznego uzasadnienia dla tej decyzji nie będzie stanowić likwidacji środka trwałego w związku z utratą jego przydatności gospodarczej na skutek zmiany rodzaju działalności. Możliwe jest więc zaliczenie jednorazowo przez podatników do kosztów uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego w postaci nieruchomości.
