Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne

     Należy uznać, że wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna jest to transakcja spełniająca warunki opisane w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w której ustawodawca przewidział możliwość zastosowania uproszczonej procedury rozliczania podatku od towarów i usług.

     Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, pod pojęciem wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej należy rozumieć transakcję, w której spełnione są łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności;
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika (lub na ich rzecz) z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

     Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, przez procedurę uproszczoną należy rozumieć procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik (nabywca) rozlicza podatek należny z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika;
2. drugi w kolejności podatnik dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka;
3. drugi w kolejności podatnik stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka;
4. ostatni w kolejności podatnik stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka;
5. ostatni w kolejności podatnik został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika jako obowiązany do rozliczenia podatku od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

     Zgodnie z art. 136 ust. 1 tej ustawy, w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106e, następujące informacje:

• adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”;
• stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
• numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
• numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu