Wlewy witaminowe dla pracowników z PIT

W dniu 28 października 2021 r. DKIS wydał interpretację indywidualną sygn. 0115-KDIT2.4011.391.2021.1.ŁS dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podjął decyzję o zakupie dla pracowników i zleceniobiorców wlewów witaminowych. Są to preparaty podawane dożylnie przez osoby wyspecjalizowane. Stosuje się je zarówno w celu podniesienia oporności organizmu, ale także jako wspomagające po przebytej chorobie. Podjęte działania mają na celu zmniejszenie ryzyka zachorowania, podniesienie odporności fizycznej i psychicznej personelu, co w efekcie przekłada się na obniżenie absencji, uniknięcie opóźnień w realizacji kontraktów, utrzymanie działalności na poziomie umożliwiającym generowanie przychodu. Pracownicy i zleceniobiorcy zostali poinformowani o możliwości otrzymania takiego świadczenia, następnie osoby chętne umawiały się do punktu, gdzie wlewy witaminowe były wykonywane przez personel medyczny. Osoby otrzymujące owe świadczenie pokrywają część kosztu kuracji, pozostałą część Wnioskodawca finansuje ze środków obrotowych.

W związku z powyższym zwrócono się z pytaniem, czy część świadczenia finansowana przez Wnioskodawcę stanowi przychód dla osób otrzymujących to świadczenie w części finansowanej przez Spółkę i czy należy tę wartość doliczyć do ich pozostałych przychodów i od łącznej kwoty pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

W ocenie Wnioskodawcy nie stanowi dla pracownika lub zleceniobiorcy przychodu podlegającego opodatkowaniu. Wnioskodawca odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt. K 7/13. Trybunał stwierdził, że za przychód pracownika mogą być uznane nieodpłatne świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• mają wymierną wartość przypisaną indywidualnemu pracownikowi (świadczenie nie jest dostępne w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowym przypadku powyższe przesłanki nie zostały spełnione.

Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się DKIS, który wskazał, że w sytuacji, gdy powszechnie obowiązujące przepisy prawa dotyczące w szczególności bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami niezbędnej z uwagi na warunki pracy nie nakładają na pracodawcę obowiązku poniesienia kosztów finansowania wlewów witaminowych to należy uznać, że częściowe sfinansowanie przez Wnioskodawcę pracownikom lub zleceniobiorcom wykonującym pracę wlewów witaminowych generuje po ich stronie przychód z innych nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa odpowiednio w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, na Wnioskodawcy z powyższego tytułu ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

DKIS podkreślił, że przesłanki wymienione przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, w jego ocenie, zostały spełnione. DKIS wskazał, że odnośnie kryteriów oceny dotyczących nieodpłatnych świadczeń „(…) po pierwsze świadczenie w postaci częściowego pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów wykonania wlewów witaminowych, zostało spełnione za zgodą pracownika/zleceniobiorcy w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że z tego świadczenia skorzystały osoby chętne, a przyjęcie wlewów nie byłoby możliwe bez aktywnego udziału danego pracownika/zleceniobiorcy.

Po drugie, należy uznać, że ponoszone w części przez Wnioskodawcę wydatki związane z wykonaniem wlewów witaminowych są świadczeniami poniesionymi w interesie pracownika/zleceniobiorcy, bo to jemu przynoszą konkretną i wymierną korzyść w postaci uniknięcia wydatku na profilaktykę zdrowotną, tym bardziej, że część świadczenia finansowana jest przez samego pracownika/zleceniobiorcę z jego własnych środków, co potwierdza, że był on zainteresowany wykonaniem takich wlewów.

Po trzecie, korzyść z tego tytułu jest wymierna (pracownik/zleceniobiorca tylko w części ponosi koszty na profilaktykę zdrowotną) i przypisana indywidualnemu pracownikowi/zleceniobiorcy (świadczenie ma charakter zindywidualizowany).

Nie ulega zatem wątpliwości, że w braku świadczenia ze strony Wnioskodawcy pracownik/zleceniobiorca musiałby ponieść cały wydatek. W konsekwencji przyjęcie tego świadczenia od Wnioskodawcy oznacza uniknięcie wydatku i wymierną korzyść majątkową”.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu