Pracodawca (zwany dalej: przedsiębiorca) zakupił polisę grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego, składka na to ubezpieczenie w części jest finansowana przez Przedsiębiorcę i w części przez pracowników. Do regulaminu wynagradzania pracowników Przedsiębiorca wprowadzał zapisy, które będą uprawniały pracowników do korzystania z usług medycznych wynikających z Ubezpieczenia Zdrowotnego oferowanego pracownikom za odpłatnością w wysokości (…) zł. Przedsiębiorca poinformował, że wartość finansowanych przez Pracodawcę składek za Ubezpieczenie Zdrowotne będzie stanowiło przychód pracowników.
Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.
Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o sus oraz § 1 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
- przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia. Zgodnie z pkt 26 powołanego przepisu, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
W świetle powyższego przepisu, jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika w ramach stosunku pracy stanowią przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w przepisach wewnątrzzakładowych należących do katalogu źródeł prawa pracy, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy , wówczas wyłączeniu podlega wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia ww. świadczenia, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Powyższe oznacza, że świadczenie w postaci grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Zatem, obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za pracowników – po stronie Przedsiębiorcy nie powstanie.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w piśmie z dnia 19 kwietnia 2022 r., nr sprawy WPI/200000/43/549/2022 uznał z uwagi na fakt, że polisa grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego została przyznana pracownikom na mocy postanowień regulaminu wynagradzania, a także przybrała formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych nią detaliczne lub formę usługi), Przedsiębiorca ma prawo skorzystać z możliwości zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części finansowanej przez przedsiębiorcę.
Malwina Sik
Konsultant prawny
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 93
