Wyrok TSUE w przedmiocie zwolnienia dla infrastruktury kolejowej z podatku od nieruchomości

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 2025 r., sygn. akt C-453/23 orzeczono, że art. 107 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej: „TFUE”) należy interpretować w ten sposób, że nie wydaje się, by przepisy państwa członkowskiego, które zwalniają z podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym, stanowiły środek, który przysparza beneficjentom tego zwolnienia selektywnej korzyści.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału dany środek można uznać za 'pomoc państwa' w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE tylko wówczas, gdy spełnione są trzy szczególne przesłanki. Po pierwsze, musi mieć miejsce interwencja państwa lub interwencja przy użyciu zasobów państwowych. Po drugie, interwencja ta musi być w stanie wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi. Po trzecie, musi ona przyznawać beneficjentowi selektywną korzyść. Po czwarte, musi zakłócać konkurencję lub grozić jej zakłóceniem.

Przepisu będące przedmiotem orzekania to przepisy, które zwalniają z podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym. Pytaniem zadanym przez sąd krajowy jest, czy te zwolnienia przyznają beneficjentom tego zwolnienia selektywną korzyść i zakłócają konkurencję lub grożą jej zakłóceniem. Zwolnienie przyznaje się osobom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, pod warunkiem że posiadają one grunt, budynek lub budowlę wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, która jest udostępniana przewoźnikom kolejowym.

W ocenie TSUE zwolnienie to może uzyskać każdy podatnik, który posiada grunt, budynek lub budowlę wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, która jest udostępniana przewoźnikom kolejowym, niezależnie od tego, czy dany podatnik prowadzi działalność gospodarczą, a jeśli ją prowadzi – niezależnie od charakteru tej działalności. W ocenie TSUE kategoria beneficjentów zwolnienia podatkowego będącego przedmiotem postępowania głównego odpowiada zróżnicowanej całości, składającej się zarówno z podmiotów niebędących podmiotami gospodarczymi, jak i z przedsiębiorstw, przy czym te ostatnie mogą ponadto przybierać bardzo różne formy prawne i różnić się znacznie pod względem rozmiarów oraz działać w bardzo odmiennych sektorach działalności.

W ocenie Trybunału z takiego brzmienia przepisów wynika, że art. 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że przepisy państwa członkowskiego, które zwalniają z podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym, nie stanowią środka, który przysparza beneficjentom tego zwolnienia selektywnej korzyści.

Wróć do spisu treści serwisu