Zmiany w zakresie przepisów dotyczących unikania opodatkowania

Ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw tzw. Polski ład zmienia przepisy w Ordynacji podatkowej dotyczących unikania opodatkowania.

Zmiany w zakresie przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczą:

1. przyznania Szefowi KAS uprawnienia do wyznaczenia jednego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach, w których dostrzeżono mechanizm unikania opodatkowania, zaś uczestniczące w schemacie podmioty mają siedzibę (miejsce zamieszkania) na obszarze działania więcej niż jednego naczelnika urzędu skarbowego (art. 18ca Ordynacji podatkowej);
2. wprowadzenie odrębnych zasad oprocentowania zwrotu nadpłaty, w przypadku gdy, w sprawie wniosku o jej stwierdzenie zaszły przesłanki wskazane w przepisie art. 119g § 1 Ordynacji podatkowej, a do ich oceny nie był właściwy dany organ podatkowy (art. 78 § 3 pkt 6 i 7 Ordynacji podatkowej);
3. uściślenie regulacji i zwolnienie organu podatkowego z obowiązku zasięgnięcia opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej przed wszczęciem lub przejęciem postępowania podatkowego na podstawie art. 119g § 1 lub 3 Ordynacji podatkowej (art. 119gd § 2 Ordynacji podatkowej);
4. uściślenie, że to Szef KAS zobowiązany jest do udostępnienia akt sprawy na żądanie strony postępowania w trakcie postępowania przed Radą ( 119h § 3a Ordynacji podatkowej);
5. ograniczenie do 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku możliwość wycofania wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej za zwrotem połowy uiszczonej opłaty (119zc § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej); Analogicznie w procedurze wydawania decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania skrócono termin, w którym zainteresowani mogą uzyskać zwrot połowy uiszczonej opłaty przy cofnięciu wniosku – do dwóch miesięcy (art. 119zff § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej);
6. uwzględnienie obowiązków informacyjnych określonych w art. 165 § 9 Ordynacji podatkowej w postępowaniu o wydanie opinii zabezpieczającej, tj. przekazanie informacji, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679 ( 119zf Ordynacji podatkowej);
7. zmiana w art. 119zfk § 1 Ordynacji podatkowej w zakresie dodania po wyrazie „deklaracji” wyrazów „wraz z uzasadnieniem przyczyn korekty” jest pochodną wprowadzonej regulacji art. 81b § 1f Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą podmiot korygujący deklarację w toku postępowania określonego w art. 119g Ordynacji podatkowej składa ją wraz z uzasadnieniem. W tych okolicznościach wydaje się zasadne i systemowo spójne, aby organ podatkowy otrzymujący korektę deklaracji w wyniku wydania decyzji określającej cofnięcie skutków unikania opodatkowania także otrzymał stosowne wyjaśnienie działania podatnika. Organ podatkowy otrzymujący skorygowaną deklarację nie będzie tym samym organem, który wyda decyzję określającą warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania
8. objęcie zakresem art. 119zfb pkt 1 Ordynacji podatkowej także płatników (w związku z możliwością kwestionowania korzyści podatkowej uzyskanej w związku z transakcją, w której występuje płatnik) oraz wskazanie na toczące się kontrole;
9. przyznanie Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej możliwości nałożenia, w drodze decyzji, kary pieniężnej w wysokości do 10.000 zł na podmiot, który pomimo prawidłowego wezwania w wyznaczonym terminie nie przekazał w postępowaniu określonym w rozdziale V działu IIIa Ordynacji podatkowej posiadanych informacji albo danych, o których mowa w art. 49 i art. 49a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o KAS, lub przekazał je w niepełnym zakresie ( 119zfo Ordynacji podatkowej);
10. wprowadzenie zmian pozwalających – w ścisłych i wyraźnie wynikających ze stanu faktycznego przypadkach – na zawarcie w decyzji określającej warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania, na wniosek zainteresowanego, także wytycznych, co do cofnięcia tych skutków w przyszłości. Decyzja taka będzie zatem miała zastosowanie również w okresach rozliczeniowych następujących po okresie rozliczeniowym, którego dotyczyła decyzja, w których korzyść podatkowa będzie osiągana w analogiczny sposób;
11. wyłączenie stosowania przepisów art. 201 § 3 i art. 205 § 2 Ordynacji podatkowej do zawieszonej kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej na skutek ich przejęcia przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;
12. rozciągnięcie tajemnicy skarbowej na akta postępowania określonego w dziale II w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej.

Wróć do spisu treści serwisu