ZUS wydał pismo o sygn. DI/200000/43/186/2024 dotyczące podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, dodatku dla pracowników w związku z przeprowadzką i podjęciem pracy u Przedsiębiorcy zwany relocation bonus i relocation services.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka, której przedmiotem działalności są, przede wszystkim, produkcja silników spalinowych oraz baterii do pojazdów elektrycznych i/lub hybrydowych. Regulamin Wynagradzania Pracowników przewiduje możliwość przyznania pracownikowi dodatku tzw. relocation bonus oraz relocation services, w ramach programu finansowego wsparcia pracowników, w związku z przeprowadzką warunkowaną podjęciem pracy. Relocation bonus polega na jednorazowej wypłacie pieniężnej na pokrycie wydatków poniesionych, w związku z przeprowadzką w celu podjęcia zatrudnienia. Relocation service polega na zapewnieniu pracownikowi profesjonalnego wsparcia przy legalizacji jego pobytu na terenie RP w zakresie niezbędnym do podjęcia przez niego legalnego zatrudnienia. Wartość przyznanego pracownikowi dodatku stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Spółki opisane dodatki nie są świadczeniem przyznawanym w związku z przeniesieniem służbowym, ale dodatkowym świadczeniem przewidzianym z tytułu przeprowadzki warunkowanej podjęciem pracy.
ZUS przyznał rację Spółce i wskazał, że jej stanowisko w tym przedmiocie jest prawidłowe. ZUS uznał, że w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie można objąć zwolnieniem podatkowym, kwot otrzymywanych przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Dodatki te stanowią bowiem przychód i podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy (§ 1 rozporządzenia MPiPS z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe).
Zagadnienia dotyczące ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Przepis art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu tej ustawy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem;
- przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r.
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Stosownie do art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez przychód należy rozumieć – przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Natomiast za przychody ze stosunku pracy, stosownie do ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych, uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności; wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. zawiera katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emertytalne i rentowe. Wskazane w rozporządzeniu grupy przychodów niepodlegających uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne należy traktować ściśle, katalog ten jest zamknięty i nie podlega wykładni rozszerzającej. W powyższym katalogu brak jest świadczeń określonych mianem dodatków relocation bonus i relocation services przyznawanych pracownikom w związku z przeprowadzką celem podjęcia pracy u Przedsiębiorcy.
ZUS uznał, że świadczenia relocation bonus i relocation services, stanowiące przychód z tytułu stosunku pracy, stanowią również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
