Dokumentowanie WDT dla celów podatku od towarów i usług ? objaśnienia podatkowe

     Na stronie internetowej Ministerstwa Finansów zostały opublikowane objaśnienia podatkowe dot. dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, które wyjaśniają wzajemną relację przepisów Rozporządzenia 282/2011 i przepisów ustawy o VAT w zakresie sposobu dokumentowania WDT, zasady dokumentowania WDT na podstawie przepisów Rozporządzenia 282/2011 oraz na podstawie przepisów ustawy o VAT oraz kwestie obalenia domniemania, o którym mowa w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 przez organy podatkowe.

     Objaśnienia podatkowe dotyczą zasad dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów stosowania stawki podatku VAT 0%.

     Od 1 stycznia 2020 r. we wszystkich państwach członkowskich, w tym w Polsce obowiązują przepisy Rozporządzenia Wykonawczego (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi, stanowiące jeden z elementów tzw. pakietu „Quick Fixes”.

     Jak wskazano w preambule Rozporządzenia 2018/1912 zróżnicowane podejście państw członkowskich w zakresie warunków stosowania zwolnień w odniesieniu do transakcji transgranicznych doprowadziło do pojawienia się trudności oraz braku pewności prawa dla przedsiębiorstw. Powyższe zostało uznane za sprzeczne z celem wzmocnienia handlu wewnątrzwspólnotowego oraz zniesieniem granic fiskalnych. Dlatego też koniecznym stało się sprecyzowanie i zharmonizowanie warunków, na jakich można stosować zwolnienia.

     Z uwagi na fakt, że transgraniczne oszustwa związane z podatkiem od towarów i usług wynikają przede wszystkim ze zwolnienia z tytułu dostaw wewnątrzwspólnotowych, dostrzeżono konieczność określenia pewnych okoliczności, w których uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

     Mając powyższe na względzie Rozporządzenie 2018/1912 wprowadziło katalog dokumentów, których posiadanie stanowi podstawę do skorzystania przez podatnika ze wzruszalnego domniemania, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej.

     Niezależnie od znowelizowanych przepisów Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, nadal pozostają w mocy krajowe regulacje w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. art. 42 ust. 3-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. określający tzw. podstawowy katalog dokumentów oraz art. 42 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zawierający otwarty katalog tzw. dokumentów uzupełniających.

     W związku z obowiązującymi jednocześnie znowelizowanymi przepisami Rozporządzenia 282/2011 oraz przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r., celem objaśnień jest wyjaśnienie:

• wzajemnej relacji przepisów Rozporządzenia 282/2011 i przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie sposobu dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług;
• zasad dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie przepisów Rozporządzenia 282/2011;
• kwestii obalenia domniemania, o którym mowa w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 przez organy podatkowe;
• zasad dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu