Tajemnica zawodowa doradcy podatkowego w świetle przepisów o raportowaniu schematów podatkowych

Dnia 23 lipca 2024 r. Trybunał Konstytucyjny ogłosił orzeczenie (sygn. akt K 13/20) wydane w sprawie wniosku Krajowej Rady Doradców Podatkowych dotyczącego przepisów regulujących schematy podatkowe. Trybunał orzekł, że:

1. Art. 86b, art. 86d, art. 86e i art. 86f w związku z art. 86a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.) oraz w związku z art. 37 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 2117, ze zm.) w zakresie, w jakim tworzą wobec doradców podatkowych objętych tajemnicą zawodową obowiązek przekazywania informacji o schemacie podatkowym oraz nie określają dostatecznie przesłanek i trybu wyłączenia lub zwolnienia z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej, są niezgodne z art. 2 w związku z art. 17 ust. 1 oraz z art. 49 i art. 51 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 47 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193) w zakresie, w jakim zobowiązuje promotora będącego doradcą podatkowym do przekazania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o schemacie podatkowym w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 10 ustawy – Ordynacja podatkowa innym niż schemat podatkowy transgraniczny w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 12 ustawy – Ordynacja podatkowa, który został wdrożony przed wejściem w życie ustawy z 23 października 2018 r., jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.

W pkt 1 wyroku Trybunał stwierdził, że zaskarżone przepisy nie spełniają wynikającej z art. 2 Konstytucji zasady określoności prawa oraz uniemożliwiają doradcom podatkowym działanie zgodnie z art. 17 ust. 1 Konstytucji, czyli na rzecz ochrony interesu publicznego, oraz dobra i bezpieczeństwa ich klientów. Pomimo uregulowania w 86b § 7 o.p. wyłączenia z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej o tak zasadniczym charakterze, ustawodawca nie ustalił przesłanek, trybu ani warunków, na jakich takie wyłączenie może być dokonane.

Taki stan rzeczy nie może mieć miejsca ze względu na wynikający z ustawy o doradztwie podatkowym oraz zasad etyki doradców podatkowych obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej. Jest to również niedopuszczalne z uwagi na przysługującą klientom doradców podatkowych nieograniczoną w czasie gwarancję poufności przekazywanych informacji.

Ponadto Trybunał stanowczo zaznaczył, że wszelkie objaśnienia, interpretacje czy dokumenty o charakterze informacyjnym ze strony administracji rządowej nie mają charakteru sanacyjnego wobec niewystarczającej jakości tekstu prawnego. Zgodnie z art. 217 Konstytucji podatnik powinien mieć możliwość jasnego określenia swoich obowiązków podatkowych na podstawie ustawy, a nie tekstów, które nie zaliczają się do katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego.

Trybunał uznał również, że nałożenie na objętych tajemnicą zawodową doradców podatkowych obowiązku informacyjnego nie spełnia kryterium proporcjonalności. Zgodnie z art. 86b § 4 pkt 1 o.p promotor informuje korzystającego o obowiązku przekazania schematu podatkowego do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej oraz przekazuje wskazane w art. 86 f § 1 o.p. dane dotyczące schematu podatkowego. Istnieje więc już w tym zakresie rozwiązanie, które przenosi ciężar odpowiedzialności na korzystających (podatników).

W stanie prawnym, który zaistnieje po niniejszym wyroku jedyną drogą do pozyskania przez państwo informacji o schematach podatkowych sporządzonych przez doradców podatkowych będzie, przekazanie przez doradców informacji o schemacie podatkowym korzystającym, którzy są obciążeni obowiązkiem ich zgłoszenia.

Oznacza to m.in., że obowiązki uregulowane w art. 86b § 5-6 o.p. nie będą dotyczyć doradców podatkowych. Również treść art. 86d § 5 o.p. nie może odnosić się do doradców podatkowych w zakresie, w jakim nakłada na nich obowiązek poinformowania podmiotów innych niż klienci, wobec których związani są oni tajemnicą zawodową. Wpływa to oczywiście analogicznie na zasadność obowiązków uregulowanych w art. 86e o.p. i wymogów informacyjnych wskazanych w art. 86f o.p. dla doradców podatkowych. Wyrok dotyczy również obowiązków w zakresie przekazywania schematów standaryzowanych.

Wszelkie wyłączenia lub zwolnienia w przedmiocie tajemnicy zawodowej przedstawicieli zawodów zaufania publicznego powinny mieć charakter systemowy oraz muszą zostać sformułowane w sposób dostatecznie określony.

W pkt 2 niniejszego wyroku Trybunał orzekł o zakresowej temporalnie niezgodności art. 28 ust. 3 ustawy nowelizującej. Nałożony na promotorów będących doradcami podatkowymi obowiązek przekazywania informacji o schematach podatkowych innych niż schematy transgraniczne (bez względu na to, czy doradca był związany tajemnicą zawodową czy też nie), który został wdrożony przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.

W pozostałym zakresie postępowanie zostało umorzone na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu