Podatnik działający w dobrej wierze a prawo do korekty faktur z nienależnie wykazanym VAT ? wyrok TSUE

W dniu 18 marca 2021 r. TSUE wydał wyrok w sprawie C-48/20. W przedmiotowym wyroku TSUE wskazał, że art. 203 Dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, żxqe sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które w konsekwencji wszczęcia procedury kontroli podatkowej nie zezwalają podatnikowi działającemu w dobrej wierze na korektę faktur z nienależnie wykazanym VAT, mimo że odbiorca tych faktur miałby prawo do zwrotu tego podatku, gdyby transakcje wykazane na tych fakturach zostały należycie rozliczone.

Wyrokiem z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. I SA/Bk 506/17 WSA w Białymstoku oddalił skargę litewskiej spółki, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej umożliwiała litewskim firmom bezgotówkowy zakup paliwa z wykorzystaniem kart paliwowych. Podatnik dokumentował dostawę paliwa na rzecz litewskich kontrahentów fakturami z VAT. Zarówno WSA, jak i organy podatkowe uznały, że spółka w istocie nie nabywała oraz nie dostarczała paliwa, lecz świadczyła na rzecz klientów zwolnioną z VAT usługę polegającą na finansowaniu jego zakupu. WSA podkreślił także, że kontrahenci podatnika mogli odliczyć VAT w kwocie wynikającej z wystawionych na ich rzecz faktur, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, zatem w tej sprawie istniało ryzyko uszczuplenia należności publicznoprawnych. Wobec tego, spółka musi ponieść konsekwencje z tego tytułu i zapłacić VAT zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. NSA rozpatrując tę sprawę powziął wątpliwości do zasadności stosowania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.  i skierował do TSUE pytanie prejudycjalne

 W konsekwencji Trybunał dokonał oceny, czy art. 203 dyrektywy 2006/112 oraz zasady proporcjonalności i neutralności VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które w konsekwencji wszczęcia procedury kontroli podatkowej nie zezwalają podatnikowi działającemu w dobrej wierze na korektę faktur z nienależnie wykazanym VAT, mimo że odbiorca tych faktur miałby prawo do zwrotu tego podatku, gdyby transakcje wykazane na tych fakturach zostały należycie rozliczone.

W wyroku Trybunał przytoczył sentencje wcześniejszego orzecznictwa (wyrok z dnia 2 lipca 2020 r., Terracult, C‑835/18) i wskazał, że w celu zapewnienia neutralności VAT to do państw członkowskich należy ustanowienie w ich wewnętrznych porządkach prawnych możliwości skorygowania wszystkich bezzasadnie wykazanych na fakturze podatków, o ile wystawca faktury wykaże dobrą wiarę.

TSUE podkreślił, że o ile prawo polskie przewiduje co do zasady procedurę pozwalającą na korektę VAT nienależnie wykazanego na fakturze przez działającego w dobrej wierze podatnika, o tyle procedura ta nie ma zastosowania, gdy wobec zainteresowanego zostaje wszczęta kontrola podatkowa. W wyroku wskazano, że odmowa przyznania możliwości korekty faktur z nienależnie wykazanym VAT, sprowadzałaby się do nałożenia na podatnika obciążenia podatkowego z naruszeniem zasady neutralności VAT.

Przedmiotowe orzeczenie ma istotne znaczenie dla polskim podatników w zakresie stosowania przez organy podatkowe art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz obowiązku zapłaty podatku należnego wykazanego na fakturze.   

Szerszej informacji na ten temat udzielą doradcy i konsultanci podatkowi Instytutu Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy Sp. z o.o.