Z wyroku WSA w Łodzi z dnia 5 października 2023 r. o sygn. akt I SA/Łd 587/23 wynika, że usługi poboczne, jak np. usługi noclegowe, gastronomiczne, poczęstunek napojami, w tym alkoholowymi, atrakcje podczas wyjazdu, możliwość korzystania z basenu, strefy wellnes, składają się łącznie na usługę główną w postaci organizacji wydarzenia, jakim jest np. konferencja, szkolenie, czy uroczystości jubileuszowe. Usługi dodatkowe mają więc charakter uzupełniający do usługi głównej jako kompleksowej.
W celu realizacji swoich celów biznesowych Przedsiębiorca podjął szereg działań o charakterze marketingowym, m.in. organizację konferencji biznesowych, spotkań integracyjnych, przyjęć okolicznościowych (np. w związku z jubileuszem firmy, coroczną konferencją sprzedażową), a także szkolenia wyjazdowe dla pracowników i współpracowników. Wydarzenia skierowane do podmiotów zewnętrznych były związane z budowaniem relacji biznesowych, pozyskiwaniem nowych klientów, a także dawaniem świadectwa społecznej odpowiedzialności biznesu. Z kolei wydarzenia skierowane głównie do pracowników Przedsiębiorcy organizowane będą w celu zintegrowania zespołu, omówienia obecnych i przyszłych celów firmy, podkreślenia sukcesów biznesowych, które nie byłyby możliwe bez pracy, zaangażowania oraz lojalności jego pracowników. Wszystkie nabyte usługi organizacji wydarzeń odbywały się w zgodzie z dobrymi praktykami biznesowymi przyjętymi w branży Przedsiębiorcy. Planowane działania organizacji imprez były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności miały one na celu realizację celów marketingowych.
Zdaniem Przedsiębiorcy taka wieloelementowa usługa organizacji wydarzenia jest usługą kompleksową, co za tym strona może odliczyć całość podatku naliczonego wynikającego z faktury lub faktur dokumentujących nabycie takiej kompleksowej usługi. Powyższe stanowisko podzielił również sąd, wskazując, iż: „lektura wypracowanego na tle podobnych stanów faktycznych orzecznictwa sądów administracyjnych nie poddaje w wątpliwość takiej kwalifikacji i nie uzasadnia wybiórczego wykluczania z usługi kompleksowej poszczególnych jej składników bez przekonywującej argumentacji.”
W wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96, Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że: „każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.” Również w wyroku TSUE z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, Field Fisher Waterhouse, Trybunał wskazał, że: „jeżeli jednolite lub kilka świadczeń należy uznać za świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenie lub świadczenia stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne.”
WSA w Łodzi skonstatował, że żaden z elementów składowych opisanego wydarzenia nie stanowi dla Przedsiębiorcy celu samego w sobie, który nie byłby w analizowanej sytuacji zainteresowany jego nabyciem bez pozostałych elementów. Usługi te należy uznać za jednorodne i niepodzielne z ekonomicznego punktu widzenia. Wykluczenie jakiego dokonał organ co do usługi nabycia alkoholu i usług dodatkowych w postaci np. możliwości korzystania z basenu, czy siłowni, strefy wellnes, należy ocenić jako sztuczne i nie znajdujące uzasadnienia na tle aktualnych warunków rynkowych w jakich prowadzona jest działalność gospodarcza, kiedy to organizacja tego rodzaju wydarzeń wraz z usługami dodatkowymi jest powszechnym elementem działalności marketingowej na rzecz podmiotu gospodarczego.
