Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 23 listopada 2023 r. sygn. I SA/Wr 319/23 orzekł w zakresie skutków złożenia wspólnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Wyrok został wydany w przedmiocie dopuszczalności wydania interpretacji indywidualnej na wspólny wniosek skarżącej i zainteresowanych, będących stronami umowy renty nieodpłatnej. W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek taki jest niedopuszczalny, ponieważ opisany stan faktyczny nie rodzi dla wszystkich wnioskodawców takich samych skutków podatkowych.
WSA stanął na stanowisku, w świetle którego wbrew stanowisku organu z art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej nie wynika, aby wspólny wniosek miał dotyczyć jednolitych skutków podatkowych dla wszystkich zainteresowanych. Stawia on tylko wymóg uczestniczenia w tym samym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym. Zgodnie z art. 14b § 1 O.p. Dyrektor KIS, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 O.p.). W myśl natomiast art. 14r § 1 z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej może wystąpić dwóch lub więcej zainteresowanych uczestniczących w tym samym zaistniałym stanie faktycznym albo mających uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym (wniosek wspólny). Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (także wniosek wspólny) obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 w zw. z art. 14r. § 5 O.p.).
Z uzasadnienia projektu ustawy zmieniającej, na mocy której ten ostatni przepis został wprowadzony do porządku prawnego wynika, że celem wprowadzenia tego rozwiązania było dążenie do wyeliminowanie zbędnych i generujących dużą liczbę wniosków przypadków, gdy każdy z podmiotów chcący uzyskać stanowisko organu podatkowego co do skutków podatkowych wynikających dla niego z danego zdarzenia, musiał złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, przedstawiając w nim w istocie to samo zdarzenie.
Istotą wniosku wspólnego składanego przez grupę zainteresowanych jest ich zaangażowanie w tym samym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w konsekwencji dążenie do uzyskania ochrony prawnej przed negatywnymi skutkami podatkowymi mogącymi powstać dla każdego z zainteresowanych.
W konsekwencji WSA, wbrew stanowisku organu, uznał, iż z art. 14r. § 1 O.p. nie wynika, aby wspólny wniosek miał dotyczyć jednolitych skutków podatkowych dla wszystkich zainteresowanych. Stawia on tylko wymóg uczestniczenia w tym samym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym. Nie wynika z niego, aby skutki podatkowe miały być dla wszystkich zainteresowanych takie same ani nawet że miałyby dotyczyć jednego podatku. Podobnie orzekł m.in. NSA w wyroku z dnia 11 maja 2021 r. I FSK 722/18: „Przepisy art. 14 (b) § 1 oraz 14 (r) § 1 O.p. nie stanowią o tym, aby w przypadku wniosku wspólnego konieczne było potencjalne wystąpienie „wspólnych” skutków podatkowych na gruncie krajowego prawa podatkowego dla wszystkich zainteresowanych.”.
W konsekwencji WSA zgodził się ze skarżącym i orzekł, że wniosek wspólny o wydanie interpretacji spełniał ustawowe wymogi, a organ zobowiązany był do wydania interpretacji.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
