Benefity dla współpracowników w branży IT a koszty uzyskania przychodów

Istotny wpływ na konkurencyjność na rynku pracy w kontekście pozyskania oraz utrzymania najbardziej wartościowych pracowników i osób współpracujących ma zakres oferowanych im świadczeń pozapłacowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (Dyrektor KIS) w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2024 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.558.2024.1.PK odniósł się do dopuszczalności zaliczania do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa z dnia 15 lutego 1992r.”) wydatków ponoszonych na tego rodzaju benefity na rzecz wysokiej klasy specjalistów m.in. z branży IT, wykonujących czynności na podstawie umów cywilnoprawnych o stałej współpracy w ramach prowadzonej przez nich we własnym imieniu i na własny rachunek jednoosobowej działalności gospodarczej.

Spółka, na wniosek której wydana została wskazana interpretacja zobligowana jest do zapewnienia wymienionych w umowie o współpracy benefitów takich, jak pakiet: opieki medycznej oraz grupowe ubezpieczenie na życie (których koszty w 70% pokrywa Spółka, a współpracownik jest zobligowany do pokrycia 30% i rozliczenia wszelkich należności podatkowych związanych z otrzymanym benefitem), a także pakiet benefitów sportowych, w przypadku którego po 50% kosztów pokrywa Spółka i współpracownik. Współpracownik jest uprawniony do korzystania z benefitów w wybranym przez niego zakresie w ramach i w trakcie obowiązywania umowy, Spółka zaś nabywa dany pakiet dla poszczególnych współpracowników, którzy złożyli wniosek o korzystanie z pakietu i następnie obciąża ich kwotą 30% kosztów danego abonamentu czy też ubezpieczenia lub refakturuje na współpracownika 50% kosztów przypadającego na niego karnetu sportowego.

W zaistniałych okolicznościach Spółka założyła, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie dla współpracowników wskazanych benefitów wynikających z zawartych umów o współpracy; zwłaszcza, że wydatki na pakiet benefitów dla współpracowników nie znajdują się w katalogu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy, a przede wszystkim nie można ich uznać za wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które zostały wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy.

Swe stanowisko uzasadniła powołując się w szczególności na fakt, że jakość oraz efektywność usług świadczonych przez współpracowników bezpośrednio wpływa na wykonywanie przez Spółkę zleceń na odpowiednio wysokim poziomie pozwalającym utrzymać pozycję na rynku oraz tworzyć przewagę konkurencyjną. Wpływa też na produkt finalny dostarczany kontrahentowi i w efekcie pozawala budować zaufanie do Spółki jako podmiotu świadczącego usługi na najwyższym poziomie, co z kolei ułatwia pozyskiwanie zleceń oraz utrzymanie współpracy z klientami, na rzecz których Spółka świadczy usługi. Ponieważ zaś pozyskanie nowych zleceń, często wymaga też pozyskania nowych współpracowników, dlatego kapitał ludzki jest niezbędny do wykonywania podstawowej działalności, a w konsekwencji do uzyskiwania przychodów. Skoro więc benefity stanowią w obecnych realiach rynkowych niezbędny element polityki kadrowej firm w branży IT, to oferowanie wysokiej klasy specjalistom, trudno dostępnym na rynku, obok odpowiednio skalkulowanego wynagrodzenia systemu takich świadczeń, który pozwoli ich pozyskać i zatrzymać jest nie tylko celowe, ale też niezbędne oraz racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a wydatki na benefity mają na celu osiągnięcie i zabezpieczenie przychodów oraz zachowanie źródła przychodów Spółki.

Dyrektor KIS w powołanej interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP2-1.4010.558.2024.1.PK w pełni zaakceptował zarówno samo stanowisko Spółki jak i przytoczoną wyżej argumentację. Zgodził się, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na benefity a osiągnięciem przez Spółkę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła istnieje związek przyczynowo – skutkowy, wydatki na nabycie pakietu zdrowotnego, polisy w ramach grupowego ubezpieczenia na życie oraz pakietu benefitów sportowych w zakresie w jakim są finansowe przez Spółkę mogą więc stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. Zwłaszcza, że świadczenia te w części finansowanej przez Spółkę stanowią element wynagrodzenia współpracowników.

Warto dodać, że analogiczne do stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej z 25 marca 2024 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.44.2024.MM.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu