Czy stacja ładowania pojazdów elektrycznych podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości?

Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości różnego rodzaju urządzeń technicznych na gruncie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej określanej jako: „ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r.”) od lat budzi wątpliwości. Dotyczą one m.in. stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Do problematyki tej odnosi się m.in. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 stycznia 2025 r. (I SA/Sz 472/24) w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną.

W przedmiotowej sprawie Spółka zamierzająca rozszerzyć zakres prowadzonej działalności, polegającej na hurtowej sprzedaży i dystrybucji paliw oraz zarządzaniu siecią stacji paliw, o działalność związaną ze stacjami ładowania pojazdów elektrycznych, o których mowa w art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (dalej: „ustawa o elektromobilności”) wniosła o potwierdzenie w interpretacji indywidualnej stanowiska, że tego rodzaju stacje ładowania (z wyłączeniem ewentualnego fundamentu) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Stacje te będą posadowione na fundamencie prefabrykowanym, dedykowanym do konkretnego modelu stacji lub przymocowane do powierzchni w postaci betonowej bądź żelbetowej płyty parkingowej albo do fundamentowej lub stropowej płyty garażu wielostanowiskowego, a przy tym mocowane do fundamentu/powierzchni szpilkami fundamentowymi, na które po posadowieniu (wstawieniu w otwory montażowe stacji) zostaną nałożone nakrętki. Stacja ładowania będzie się więc składać przede wszystkim z urządzenia technicznego, przewodów do ładowania pojazdów i ewentualnego fundamentu prefabrykowanego. To zaś spowoduje, że możliwe będzie przeniesienie stacji w dowolnym momencie do innej lokalizacji bez uszkodzenia płyty fundamentowej/powierzchni (np. z wykorzystaniem wózka widłowego).

Uzasadniając swoje stanowisko o nieopodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, Spółka powołała się na art. 2 ust. 1, art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: „ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r.”) oraz na art. 3 pkt 1 – pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej: „Prawo budowlane”). Podkreśliła, że stacja ładowania będzie stanowiła obiekt, który zostanie wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych, a tym samym stanowić będzie obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego. Podatkowa definicja budowli odwołuje się bowiem do definicji obiektu budowlanego w rozumieniu Prawa budowlanego, która to ustawa definiuje obiekt budowlany jako m.in. budowlę wzniesioną z użyciem wyrobów budowlanych. Zaznaczyła, że skoro opisane urządzenie techniczne zostanie wzniesione z użyciem wyrobów budowlanych, a także nie będzie spełniało definicji budynku jak i obiektu małej architektury, to należy przeprowadzić ocenę czy faktycznie urządzenie to stanowi budowlę, przy czym ocena tego, czy dany obiekt stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu powinna być dokonywana wyłącznie na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. oraz Prawa budowlanego.

Ponadto, odwołując się do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r., P 33/09, stwierdziła, że opisana we wniosku stacja nie spełnia przesłanek uznania jej za urządzenie budowlane, ponieważ stacje ładowania pojazdów elektrycznych nie zostały wprost wskazane w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego, a po drugie stacja nie spełnia funkcji służebnej w stosunku do obiektu budowlanego. Nie sposób bowiem przyjąć, że to stacja ładowania składająca się z poszczególnych elementów technicznych zapewnia możliwość użytkowania fundamentu lub podobnej powierzchni zgodnie z jego przeznaczeniem, jest wszak wprost przeciwnie – to fundament będzie zapewniał, aby urządzenie techniczne w postaci stacji ładowania pojazdów mogło być używane zgodnie z przeznaczeniem.

Ostatecznie – zdaniem Spółki – za budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. powinien zostać uznany wyłącznie fundament bądź podobna powierzchnia (np. betonowa płyta parkingowa, do której stacja będzie przymocowana).

Burmistrz Miasta i Gminy, do którego wpłynął wniosek i wydanie interpretacji miał w tej materii inne zadanie. W oparciu o art. 2 pkt 27 lit. b ustawy o elektromobilności organ ten stwierdził, że stacje ładowania pojazdów elektrycznych należy zakwalifikować do kategorii wolnostojących obiektów budowlanych. Ponadto zdaniem organu, wyraźne zaliczenie tych stacji do kategorii urządzeń budowlanych sprawia, że z punktu widzenia podatkowego należy traktować je na równi z urządzeniami technicznymi wymienionymi expressis verbis w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego, które mogą zostać uznane za budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. Skoro więc stacja nie jest ani budynkiem, ani obiektem małej architektury, to w ocenie organu należy zaliczyć ją do budowli, która będzie podlegała opodatkowaniu jako budowla związana z prowadzeniem działalności gospodarczej

Spółka zaskarżyła przytoczoną interpretację indywidualną do WSA w Szczecinie, a ten w wyroku z dnia 29 stycznia 2025 r. (I SA/Sz 472/24) uznał skargę za zasadną.

Sąd przypomniał, że ustalenie, iż dany obiekt jest budowlą lub urządzeniem budowlanym wymienionym w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego wymaga potwierdzenia, że jest obiektem budowlanym zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy a zarazem wykluczenia możliwości jego identyfikowania jako budynku (w myśl art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r.) albo obiektu małej architektury, z kolei urządzenia budowlane, o których mowa w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego, jeżeli nie spełniają kryteriów określonych w art. 3 pkt 1 tej ustawy nie są objęte zakresem przedmiotowym podatku od nieruchomości.

WSA nie zgodził się ze stanowiskiem organu, że zakwalifikowanie wprost w ustawie o elektromobilności stacji ładowania jako urządzenia budowlanego przesądza o opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Odwołując się do powołanego przez Spółkę wyroku TK z 13 września 2011 r. (P 33/09) oraz uchwały NSA z 10 października 2022 r (III FPS 2/22) Sąd wskazał, że za budowlę uznaje się jedynie urządzenia techniczne scharakteryzowane w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego lub w innych przepisach tej ustawy albo w załączniku do niej, a jeżeli dane urządzenia nie zostały wskazane expressis verbis w ustawie, koniecznym jest wykazanie, iż zapewniają one możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem z wyłączeniem jednak: urządzeń budowlanych związanych z obiektami budowlanymi w postaci budowli w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, które to obiekty budowlane nie dają się zakwalifikować jako budowle w ujęciu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektami budowlanymi w postaci obiektów małej architektury. Ponieważ zaś nie ulega wątpliwości, iż zarówno w ustawie Prawo budowlane, jak i w załącznikach do niej nie znajduje się żadne odwołanie do ustawy o elektromobilności, to – zdaniem Sądu – definiowanie przez organ podatkowy stacji ładowania poprzez odwołanie się do przepisów tej ustawy było nieuzasadnione.

W ocenie WSA kwestią decydującą dla rozstrzygnięcia podatkowego statusu stacji ładowania pojazdów jest interpretacja zwrotu: „związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem”. W tej materii Sąd uznał, że „[…] stacja ładowania pojazdów nie stanowi urządzenia budowlanego, o którym mowa w art. 3 pkt 9 u.p.b., a w konsekwencji budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. Nie można jej bowiem zaliczyć do urządzeń, które zostały wymienione w art. 3 pkt 9 u.p.b. Nie można również uznać, aby stacja ładowania pojazdów pełniła funkcję służebną w stosunku do obiektu budowlanego w postaci fundamentu/podobnej powierzchni”.

Ostatecznie zaś uwzględniając powyższe ustalenia Sąd jako prawidłowe ocenił stanowisko Spółki, iż stacja ładowania pojazdów elektrycznych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (z wyłączeniem ewentualnego fundamentu lub podobnej powierzchni). Wyrok nie jest prawomocny, został wydany z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 stycznia 2025r.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu