W jaki sposób potrącić koszty opłaty przyłączeniowej?

Poniesione koszty opłat przyłączeniowych jako pośrednie koszty uzyskania przychodów dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Moment zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych, uzależniony jest od tego, czy jest to koszt pośrednio czy bezpośrednio powiązany z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami.

Aby poniesiony wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki, tj. wydatek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4d powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e tej ustawy).

Koszty opłat przyłączeniowych powinny zostać uznane za dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy. Jednocześnie, brak jest możliwości określenia jaka część opłat przyłączeniowych będzie dotyczyć danego roku.

W konsekwencji, zgodnie z art. 15 ust. 4d powołanej ustawy, należy uznać, iż poniesione koszty opłat przyłączeniowych jako pośrednie koszty uzyskania przychodów dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Prawidłowość powyżej zaprezentowanego poglądu potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, przykładowo: w interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r., (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.109.2017.2.AM) wnioskodawca prowadzący działalność w zakresie ubezpieczeń zawarł z bankiem umowę dystrybucji danego rodzaju ubezpieczeń, zawartą na ściśle określony czas, i z tego tytułu dokonał na rzecz banku wypłaty premii za dostęp do wypracowanego przez bank w przeszłości kanału dystrybucji ubezpieczeń na okres obowiązywania umowy dystrybucyjnej – tzw. bonus za dostęp do sieci dystrybucji. Organ podatkowy, odstępując od uzasadnienia prawnego, uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym cyt.: „(…) Bonus za Dostęp do Sieci Dystrybucji powinien stanowić pośredni koszt uzyskania przychodów potrącany proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy, czyli okresu piętnastoletniego, stosownie do art. 15 ust. 4d zdanie 2 Ustawy o p.d.o.p.”

Podobnie w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 marca 2010 r., (sygn. IBPBI/2/423-1647/09/PP) organ podatkowy w odniesieniu do rozpoznania jako kosztu podatkowego wydatku w postaci opłaty za udzielone gwarancje ubezpieczeniowe (o określonym okresie ważności), którego poniesienie było niezbędne do zawarcia przez podatnika umowy na świadczenie usług przewozowych wskazał, że cyt.: „Zatem, poniesiony wydatek na opłacenie składki z tytułu otrzymanych gwarancji ubezpieczeniowych tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy należy, jako koszt pośredni, rozliczać w czasie, zgodnie z okresem ważności gwarancji (dotyczy on bowiem okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka jego część dotyczy danego roku podatkowego).”

Wydatki poniesione z tytułu opłaty przyłączeniowej nie stanowią elementu kosztu wytworzenia środka trwałego. Są one kosztem uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia- tak np. w wyroku WSA w Białymstoku z 10 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 147/22.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu