4. Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii – analiza interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2024 r.
Energia elektryczna wytwarzana z odnawialnych źródeł energii (OZE) stanowi kluczowy element transformacji energetycznej Polski, wpisując się w globalne trendy zrównoważonego rozwoju. Wspieranie rozwoju OZE realizowane jest m.in. poprzez instrumenty prawne, w tym zwolnienia podatkowe.
Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2023 r., poz. 1542, dalej jako: ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r.) definiuje energię elektryczną jako jeden z wyrobów akcyzowych. W myśl art. 9 ust. 1 z dnia 6 grudnia 2008 r., przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, co jest związane z wystawieniem faktury lub innego dokumentu potwierdzającego zapłatę.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z OZE, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii. Zwolnienie to stosuje się nie wcześniej niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy rozliczeniowe.
W interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.290.2019.10.MK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dotyczącej zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z OZE (interpretacja indywidualna została wydana po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 18 września 2024 r., sygn. akt I FSK 185/21, który uchylił wcześniejszą interpretację uznającą stanowisko Spółki za nieprawidłowe), Spółka będąca podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej, wytwarzała i sprzedawała energię elektryczną z OZE. W 2019 r. Spółka uzyskała decyzje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE) potwierdzające umorzenie świadectw pochodzenia energii za rok 2018. Wątpliwość Spółki dotyczyła stawki podatku akcyzowego, którą należało zastosować przy obliczaniu wysokości zwolnienia: czy stawkę obowiązującą w dacie wytworzenia energii elektrycznej (20 zł/MWh), czy stawkę obowiązującą w dacie umorzenia świadectw pochodzenia energii (5 zł/MWh).
NSA w wyroku z dnia 18 września 2024 r. (sygn. akt I FSK 185/21) uznał, że w przypadku energii elektrycznej wytworzonej z OZE, prawo do obniżenia akcyzy formuje się już w momencie wytworzenia i sprzedaży/zużycia energii elektrycznej, a nie dopiero w momencie umorzenia świadectw pochodzenia energii. Sąd podkreślił, że zwolnieniu z akcyzy podlega energia elektryczna wytworzona z OZE, a nie energia wytworzona w najbliższych okresach rozliczeniowych po dacie otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectw pochodzenia energii.
Dyrektor KIS, wykonując wyrok NSA, stwierdził, że Spółka ma prawo do obniżenia akcyzy należnej w kolejnych okresach rozliczeniowych, stosując zwolnienie w wysokości 20 zł/MWh, tj. według stawki obowiązującej w dacie wytworzenia energii elektrycznej. Tym samym, potwierdzono, że prawo do zwolnienia z akcyzy powstaje już w momencie wytworzenia energii elektrycznej z OZE, a nie dopiero w momencie umorzenia świadectw pochodzenia energii.
Przywołana interpretacja indywidualna ma istotne znaczenie dla praktyki stosowania przepisów o zwolnieniu z akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z OZE. Potwierdza ona, że prawo do zwolnienia powstaje już w momencie wytworzenia energii elektryczne. Jednocześnie, interpretacja ta wskazuje na konieczność uwzględnienia stawki podatku akcyzowego obowiązującej w dacie wytworzenia energii elektrycznej, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego obliczenia wysokości zwolnienia.
Gabriela Korycińska
aplikant adwokacki
gabriela.korycinska@isp-modzelewski.pl
22 517 30 60 (wew. 277)
