W polskim systemie prawnym istotne jest rozróżnienie między dotacjami celowymi a subwencjami ogólnymi. Dotacje celowe, definiowane m.in. w art. 221 ustawy o finansach publicznych, przekazywane są na realizację określonych zadań i mają na celu finansowanie konkretnych przedsięwzięć. Z kolei subwencje ogólne mają charakter wyrównawczy, służąc do niwelowania różnic budżetowych pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego lub wsparcia podmiotów o ograniczonych możliwościach finansowych. W orzecznictwie unijnym, podkreślono, że opodatkowanie następuje wyłącznie wtedy, gdy transfer środków pełni funkcję ekwiwalentu za wykonanie określonej usługi, a nie stanowi ogólnego wsparcia finansowego. Takie stanowisko znalazło potwierdzenie również w polskiej praktyce, czego dowodem jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 maja 2023 r., sygn. III SA/Wr 79/22), w którym stwierdzono, że sam obowiązek sprawozdawczy nie przesądza o charakterze opodatkowania otrzymanych środków.
Należy w tym miejscu wskazać na art. 14 ust. 9 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych przewiduje możliwość zaliczenia otrzymanych dotacji do przychodów, pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia w urzędzie skarbowym. Taka regulacja ma na celu zwiększenie transparentności rozliczeń, jednak ich praktyczne zastosowanie napotyka na liczne trudności interpretacyjne, szczególnie w przypadkach projektów hybrydowych, gdzie finansowanie pochodzi zarówno ze środków publicznych, jak i prywatnych.
Orzecznictwo sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stanowi podstawę do kształtowania spójnych zasad rozliczania dotacji. Wyrok TSUE z dnia 30 marca 2023 roku w sprawie C-612/21, dotyczący projektów związanych z odnawialnymi źródłami energii, jednoznacznie wykluczył opodatkowanie dotacji przeznaczonych na finansowanie tego typu przedsięwzięć. Trybunał uzasadnił, że finansowanie ze środków publicznych, nawet przy 30% udziale środków prywatnych, nie tworzy związku z rynkową ceną świadczeń, co wyłącza konieczność stosowania podatku od towarów i usług. Podobne stanowiska przyjmowały również sądy wojewódzkie, które w sprawach dotyczących projektów hybrydowych wskazywały na konieczność całościowej oceny celu gospodarczego przedsięwzięcia, uznając sztuczny podział dotacji na części inwestycyjną i operacyjną, mający na celu obejście przepisów podatkowych, za niezgodny z zasadami spójności wykładni prawa.
