Kredytobiorca, który uzyskał zwrot odsetek od banku w wyniku unieważnienia umowy kredytowej, jest zobowiązany do doliczenia wartości ulgi odsetkowej do dochodu w zeznaniu podatkowym za rok, w którym nastąpił zwrot tych środków.
Ulga odsetkowa była jednym z instrumentów podatkowych umożliwiających kredytobiorcom odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odsetek zapłaconych od kredytów hipotecznych przeznaczonych na własne cele mieszkaniowe. W zakresie tzw. kredytów frankowych, z uwagi na klauzule abuzywne zawarte w umowach frankowych, kredytobiorcy na masową skalę dochodzili sądowego unieważnienia tych umów. Unieważnienie umowy orzeczone przez sąd pociąga za sobą obowiązek zwrotu przez kredytobiorcę i bank wszystkiego tego, co strony sobie dotychczas wzajemnie świadczyły w wykonaniu tej umowy.
W przypadku sądowego unieważnienia umowy kredytowej kluczowe znaczenie ma moment, w którym bank – w wykonaniu prawomocnego wyroku – zwraca kwoty odsetek uprzednio odliczonych w ramach ulgi odsetkowej. Kredytobiorca, który uzyskał zwrot odsetek od banku w wyniku unieważnienia umowy kredytowej, jest zobowiązany do doliczenia wartości ulgi odsetkowej do dochodu w zeznaniu podatkowym za rok, w którym nastąpił zwrot tych środków. Stanowisko takie wynika z ogólnych zasad składania zeznań podatkowych uregulowanych ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za każdym bowiem razem jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), to w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone (art. 45 ust. 3a powołanej ustawy).
Trzeba podkreślić, że sam wyrok sądowy o unieważnieniu umowy kredytowej, choćby był już prawomocny, nie generuje obowiązku zwrotu ulgi odsetkowej. Dopiero faktyczne rozliczenie z bankiem powoduje konieczność doliczenia odpowiednio kwoty odsetek uprzednio odliczonych od podstawy opodatkowania.
