Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kluczowe jest zatem ustalenie, czy wydatki na leczenie i łagodzenie bólu kręgosłupa można uznać za związane z czynnościami opodatkowanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2025 r. (0113-KDIPT1-1.4012.1015.2024.5.MSU) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „Wydatki poniesione przez Panią w związku z koniecznością leczenia oraz łagodzenia bólu kręgosłupa (w Pani przypadku wydatki w postaci ortopedy prywatnego, TK/rezonansu prywatnego, leków, maści przeciwbólowych, rehabilitacji prywatnej, basenu, jogi, sauny, ćwiczeń na kręgosłup typu pilates), uwarunkowane są Pani stanem zdrowia. W sytuacji bólu kręgosłupa, osoba fizyczna jest zmuszona do podjęcia działań związanych ze zniwelowaniem takiego bólu, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona zdrowia”. W związku z powyższym należy przyjąć, że wydatki poniesione przez podatnika w związku z koniecznością leczenia oraz łagodzenia bólu kręgosłupa nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku od towaru i usług. Tego typu wydatki mają charakter osobisty i są związane z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym, a nie z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie podkreślał, że prawo do odliczenia podatku od towaru i usług powinno być interpretowane ściśle, jako odstępstwo od ogólnej zasady opodatkowania wszystkich dostaw towarów i usług.
Obecne stanowisko organów podatkowych oraz orzecznictwo TSUE wskazują na brak możliwości odliczenia podatku od towaru i usług od wydatków poniesionych w związku z leczeniem i łagodzeniem bólu kręgosłupa. Jednakże, biorąc pod uwagę specyfikę niektórych zawodów, gdzie zdrowy kręgosłup jest kluczowy dla wykonywania pracy, można argumentować za potrzebą bardziej elastycznego podejścia do tej kwestii.
Podsumowując, mimo obecnego restrykcyjnego podejścia organów podatkowych, kwestia odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków na leczenie kręgosłupa pozostaje otwarta do dyskusji i może wymagać dalszych rozstrzygnięć sądowych lub zmian legislacyjnych.
