Sprzedaż apartamentu jako transakcja podlegająca zwolnieniu z podatku od towarów i usług jest regulowana przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy, dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o ile nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a okres między pierwszym zasiedleniem a dostawą wynosi co najmniej dwa lata. Kluczowe znaczenie ma tutaj definicja pierwszego zasiedlenia, która obejmuje oddanie nieruchomości do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi albo rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne po jej wybudowaniu lub ulepszeniu, jeśli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2025 r. (sygnatura: 0112-KDIL1-3.4012.63.2025.1.KK) analizowano przypadek sprzedaży apartamentu przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, który odliczył podatek od towarów i usług przy jego zakupie i wykorzystywał go w działalności gospodarczej jako środek trwały. Apartament był wynajmowany od momentu zakupu w 2009 r. do października 2023 r., a w tym czasie nie poniesiono wydatków na jego ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej. W związku z tym organ podatkowy uznał, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie rozpoczęcia wynajmu, a sprzedaż apartamentu po upływie dwóch lat od tego momentu spełnia przesłanki zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Dodatkowo, w przypadku nieruchomości niespełniających warunków zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, możliwe jest zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten dotyczy dostawy budynków, budowli lub ich części, jeśli w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz jeśli podatnik nie ponosił wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej lub ponosił takie wydatki, ale nie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.
Z interpretacji wynika również, że kluczowym elementem dla zastosowania zwolnienia jest status nieruchomości jako środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej oraz brak istotnych modernizacji przekraczających próg ustawowy. W analizowanym przypadku apartament był używany jako składnik majątku przedsiębiorcy w sposób ciągły dla celów zarobkowych poprzez wynajem, co potwierdza jego wykorzystanie w działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Podsumowując, sprzedaż apartamentu może być zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jeśli od pierwszego zasiedlenia minęły co najmniej dwa lata i nie dokonano istotnych ulepszeń przekraczających próg ustawowy. W przypadku braku możliwości zastosowania tego zwolnienia możliwe jest rozważenie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lub art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., które dotyczą innych okoliczności związanych z wykorzystaniem nieruchomości i prawem do odliczenia VAT przy jej zakupie lub modernizacji.
