12. Opodatkowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa silnikowego.
Nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych stanowi przykład transakcji, w której uwidaczniają się wzajemne związki, a ściślej wpływ regulacji prawnej podatku akcyzowego na podatek od towarów i usług.
Wpływ ten podkreśla m.in. stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 15 listopada 2018 r. (I FSK 357/18), w którym NSA odwołał się do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej określanej jako: „ustawa”), zawierającego katalog wyrobów energetycznych oraz do treści art. 86 ust. 2 tejże ustawy, statuującego definicję paliw silnikowych dla celów przedmiotowej regulacji, jako wyrobów energetycznych przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych do napędu silników spalinowych i skonstatował, iż ? [?] Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca w definicji paliw silnikowych odwołał się do przeznaczenia danego wyrobu akcyzowego (który jest także wyrobem energetycznym), a nie konkretnej pozycji w załącznikach do ustawy o podatku akcyzowym.
Zatem, aby dany wyrób uznać za paliwo silnikowe należy przeanalizować jego charakter w kontekście przydatności ? tj. przeznaczenia, oferowania na sprzedaż, używania ? do napędu silników spalinowych. Przez przeznaczenie rozumie się praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy. Z definicji tej, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wynika, iż przez przeznaczenie nie należy rozumieć hipotetycznej, czy też potencjalnej możliwości wykorzystania danego wyrobu do celu, do którego zasadniczo przeznaczony jest inny wyrób. Innymi słowy, przeznaczenie należy rozumieć jako zamiar wykorzystania wyrobów do określonych celów, a nie jako samą możliwość ich wykorzystania do tych celów.?
Na tej podstawie NSA uznał, że ponieważ ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ?ustawa z dnia 11 marca 2004 r.?) nie zawiera definicji „paliw silnikowych”, zatem ustawodawca posługując się w art. 103 ust. 5a tej ustawy pojęciem „paliwa silnikowe” miał na myśli paliwa silnikowe w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, przy czym ograniczył regulację z art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. do podatnika lub płatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo olej napędowy przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do napędu silników spalinowych.
Jednocześnie skład orzekający doszedł do wniosku, że : ?[?] ocena wyrobów objętych pozycją 2710 19 43 jako paliw silnikowych powinna być dokonywana z uwzględnieniem definicji normatywnej tego pojęcia zawartej w art. 86 ust. 2 ustawy prawo akcyzowe, tj. z uwzględnieniem przeznaczenia tego oleju do napędu silników spalinowych. W niniejszej sprawie olej napędowy nie jest przeznaczony do napędu silników spalinowych, a zatem w stanie faktycznym zawartym we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej nie znajdzie zastosowania art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług?.
Ocenę analogiczną, bowiem pozostającą w związku z powołanym wyrokiem, zawiera interpretacja indywidualna nr 0112-KDIL1-2.4012.62.2017.10.TK Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 marca 2019r. wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 19 października 2017 r. (III SA/Gl 771/17). W interpretacji tej potwierdzono w szczególności, że w przypadku nabycia na terytorium UE i przyjęcia do składu podatkowego oleju napędowego z przeznaczeniem do produkcji innych wyrobów niż paliwa silnikowe skład podatkowy nie występuje w roli podatnika podatku od towarów i usług od nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, w myśl art. 17a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jeśli olej napędowy nie został przyjęty w celu wydania go do celów napędowych ani nie jest przeznaczony do napędu silników spalinowych, przy czym przeznaczenie to należy postrzegać zgodnie z rozumieniem ustawy o podatku akcyzowym.
dr Joanna Kiszka
Starszy konsultant podatkowy
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. (32) 259 71 50
