Sprawa I FSK 1328/08

   NSA w powyższym wyroku uchylił zaskarżony wyrok WSA (z dnia 3 kwietnia 2008 r. sygn. III SA/Wa 1596/07) i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia temu sądowi. W zaskarżonym wyroku WSA stwierdził nieważność decyzji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z uwagi na fakt, że została wydana z naruszeniem przepisów postępowania poprzez błędne oznaczenie strony postępowania, do której została skierowana. Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej była skierowana do doradcy podatkowego oznaczonego z imienia i nazwiska oraz adresu z podaniem tytułu doradca podatkowy i numeru wpisu na listę i z zaznaczeniem, że jest to pełnomocnik strony podanej z imienia i nazwiska; zdaniem WSA brakowało oznaczenia miejsca zamieszkania lub pobytu strony a pełnomocnik nie jest stroną postępowania w rozumieniu art. 133 Ordynacji podatkowej, co stanowiło w ocenie sądu istotną wadę będącą przesłanka stwierdzenia nieważności, którą potęgował fakt, że z rozdzielnika decyzji wynika, że została ona skierowana do „adresata”, a z potwierdzenia odbioru decyzji wynika, że została ona skierowana do doradcy podatkowego bez określenia, że jest to pełnomocnik skarżącej. NSA uwzględnił w tym przypadku skargę kasacyjną organu na wyrok sądu I instancji. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał na konieczność rozróżnienia czynności „skierowania” decyzji od jej „doręczenia”, bowiem zgodnie z art. 145 Ordynacji podatkowej decyzję doręcza się pełnomocnikowi strony, jeśli strona go ustanowiła.. Okoliczność pominięcia przez organ określenia „pełnomocnik” przy doręczaniu decyzji nie stanowi w ocenie NSA przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w art. 247§1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. Oznaczenie strony nie musi też wynikać z nagłówka decyzji, ważne jest, aby wynikało to z jej treści.