Serwis Doradztwa Podatkowego

Polskie spółki holdingowe jako alternatywa dla podatkowych grup kapitałowych

W artykule autor omawia obecny reżim prawny w odniesieniu do podatkowych grup kapitałowych, planowane zmiany w ich funkcjonowaniu oraz pojawienie się od dnia 1 stycznia 2022 r. alternatywnej formy grupowania podmiotów, która będzie występować pod nazwą „spółka holdingowa”.

 

1. Podatkowa grupa kapitałowa

W polskim ustawodawstwie definicja grupy kapitałowej różni się w zależności od zastosowania w poszczególnych ustawach. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości1 przez grupę kapitałową należy rozumieć jednostkę dominującą wraz jednostkami zależnymi. Definicja przedstawiona w tej ustawie różni się od definicji grupy kapitałowej przyjętej w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych2, czyli tzw. podatkowej grupy kapitałowej, określonej w art. 1a ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych. Żeby móc uzyskać status podatkowej grupy kapitałowej, koniecznie jest spełnienie szeregu warunków:

  1. taki podmiot mogą tworzyć wyłącznie spółki kapitałowe, czyli spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne lub proste spółki akcyjne, które mają siedzibę na terytorium Polski;
  2. przeciętny kapitał zakładowy przypadający na każdą ze spółek tworzących daną grupę musi wynosić co najmniej 500 tys. zł. Dodatkowo spółka dominująca musi posiadać bezpośredni 75-proc. udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek zależnych, która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji;
  3. ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. przewiduje również dodatkowy wymóg dla spółek córek (zależnych) – takie spółki nie mogą posiadać udziałów w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę;
  4. w odniesieniu do wszystkich spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej istnieje jeszcze wymóg braku zaległości we wpłatach podatków, które stanowią dochód budżetu państwa (art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. a-d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Spełnienie wyliczonych wyżej przesłanek stanowi podstawę uzyskania statusu podatkowej grupy kapitałowej.

Dodatkowe wymogi dotyczą również m.in. przewidzianej przez prawo formy umowy między spółką dominującą (spółką matką) a spółkami zależnymi (spółkami córkami). Taka umowa musi zostać zawarta w formie aktu notarialnego na okres co najmniej 3 lat podatkowych, a następnie zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego (art. 1a ust. 2 pkt 2 lit. a-b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.). Umowa ta musi uwzględniać co najmniej następujące elementy:

  1. wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość ich kapitału zakładowego. Określenie spółek wchodzących w skład grupy jest o tyle ważną decyzją, że po rejestracji umowy grupa nie może zostać rozszerzona o inne spółki;
  2. informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich udziału w kapitale zakładowym (akcyjnym) w spółce dominującej i w spółkach zależnych tworzących podatkową grupę kapitałową, posiadających co najmniej 5% udziałów (akcji) tych spółek;
  3. określenie czasu trwania umowy;
  4. określenie przyjętego roku podatkowego (art. 1a ust. 3 pkt 1-5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki kapitałowe tworzące tę grupę, aby utrzymać ten status, nie tylko muszą spełniać warunki przedstawione powyżej, lecz także:

  1. nie mogą korzystać ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a3 oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw;
  2. w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 44, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie mogą ustalać lub narzucać warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 (art. 1a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Ponadto podatkowa grupa kapitałowa powinna osiągać za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach w wysokości co najmniej 2% (art. 1a ust. 2 pkt 4 przywołanej ustawy).

Ustawodawca przyjmuje zasadę, że dzień poprzedzający dzień naruszenia któregokolwiek z warunków opisanych wyżej lub warunków tworzenia podatkowej grupy kapitałowej jest dniem utraty statusu podatnika oraz ostatnim dniem roku podatkowego grupy. Wyjątkiem od tej zasady jest naruszenie warunku dochodowości w wysokości 2%. W takiej sytuacji za dzień utraty statusu podatnika uznaje się ostatni dzień roku podatkowego, w którym naruszono ten warunek. Spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za ten rok podatkowy.

W przypadku utraty statusu podatnika spółki tworzące uprzednio podatkową grupę kapitałową są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia wystąpienia zmian w stanie faktycznym lub prawnym, skutkujących naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, rozliczyć podatek dochodowy za okres od drugiego roku podatkowego poprzedzającego dzień wystąpienia tych zmian, liczonego od początku roku podatkowego, w którym to zdarzenie wystąpiło, oraz za okres od początku roku, w którym wystąpiły te zmiany, do dnia poprzedzającego dzień wystąpienia tych zmian – tak jakby podatkowa grupa kapitałowa w tych okresach nie istniała5.

Podmiot posiadający status podatkowej grupy kapitałowej jest traktowany na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. jako odrębny podatnik. Taki podatnik płaci podatek dochodowy od dochodu, który stanowi różnicę między sumą dochodów a sumą strat każdej spółki wchodzącej w skład grupy.

Taki sposób zorganizowania ma niewątpliwe korzyści. Przede wszystkim kwestie rachunkowości oraz płacenia podatku są uproszczone, ponieważ wszystko odbywa się w ramach jednego podmiotu. Możliwe są również oszczędności w razie ponoszenia strat przez którąś ze spółek wchodzących w skład grupy.

W odniesieniu do wad – największe ryzyko pociąga za sobą regulacja z art. 1a ust. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Przepis ten stanowi, że spółki tworzące podatkową grupę kapitałową odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy.

Pomimo wspólnego rozliczania się z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych pozostałe podatki, takie jak podatek od nieruchomości, podatek od czynności cywilnoprawnych czy opłaty skarbowe, są przekazywane samodzielnie przez każdą ze spółek wchodzących w skład takiej grupy.

Przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2015 r.6, a dotyczące zagranicznych spółek, które obecnie funkcjonują jako zagraniczne jednostki kontrolowane (ang. controlled foreign company – CFC), wprowadziły do systemu prawnego fikcję prawno-podatkową. Zgodnie z nią podatnik przyjmuje podstawę opodatkowania i opodatkowuje według stawki 19% dochód takiej zagranicznej jednostki kontrolowanej w części, która jest odpowiednikiem posiadanych praw do uczestnictwa polskiego podatnika w zyskach takiej jednostki.

Zaznaczyć należy, że przepisy o zagranicznych jednostkach kontrolowanych podlegały licznym nowelizacjom. Zmiany te odnosiły się również do wyłączenia stosowania tych regulacji. W obowiązującym stanie prawnym powyższych przepisów nie stosuje się, jeżeli taka zagraniczna jednostka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie istotną rzeczywistą działalność gospodarczą. Wyjątkiem są wymogi dotyczące prowadzenia rejestru zagranicznych jednostek kontrolowanych.

 

2. Co nowego od dnia 1 stycznia 2022 r.?

Ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw7 dodaje m.in. nowy rozdział 5b do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Rozdział ten zawiera m.in. definicje: spółki holdingowej, spółki zależnej, krajowej spółki zależnej, zagranicznej spółki zależnej. Wprowadzenie wskazanej regulacji ma na celu zwiększenie atrakcyjności Polski jako lokalizacji spółek holdingowych8.

Holdingi w Polsce działały dotychczas jako podatkowe grupy kapitałowe, lecz to rozwiązanie nie cieszyło się dużym zainteresowaniem. Jako przyczyny wskazać należy przede wszystkim:

  1. trudne do spełnienia warunki zarówno uzyskania statusu podatkowej grupy kapitałowej, jak i późniejszego jej działania;
  2. brak jednolitego podejścia organów podatkowych i sądów administracyjnych do funkcjonowania tego rodzaju podatników.

Od dnia 1 stycznia 2022 r. spółka holdingowa oznaczać będzie spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółkę akcyjną będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., spełniającą łącznie następujące warunki:

  1. posiada, nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku, bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej;
  2. nie jest spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową;
  3. nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, art. 20 ust. 3 (odliczenie kwoty podatku od dochodów uzyskanych za granicą) oraz art. 22 ust. 4 (zwolnienie od podatku dochodowego przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych po spełnieniu określonych warunków);
  4. prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przy czym przepis art. 24a ust. 18 (warunki, które bierze się pod uwagę przy ocenie, czy zagraniczna jednostka kontrolowana prowadzi rzeczywistą działalność) stosuje się odpowiednio;
  5. udziałów (akcji) w tej spółce nie posiada, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec (akcjonariusz) mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytorium lub w kraju:
    1. wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 29,
    2. wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 86a § 10 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa10,
    3. z którym Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych (nowy art. 24m pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Od dnia 1 stycznia 2022 r. na potrzeby nowego rozdziału 5b przez spółkę zależną będzie się rozumieć spółkę, która spełnia następujące warunki:

  1. co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale tej spółki posiada bezpośrednio na podstawie tytułu własności spółka holdingowa, nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku;
  2. nie posiada więcej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale innej spółki;
  3. nie posiada tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze;
  4. nie jest spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową;
  5. nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a (nowy art. 24m pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Na mocy ustawy z dnia 29 października 2021 r. od dnia 1 stycznia 2022 r. wejdą w życie również nowe zasady opodatkowania holdingów. Ten reżim opodatkowania opierać się będzie na dwóch podstawowych założeniach:

  1. zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych 95% kwoty dywidend otrzymywanych przez spółkę holdingową od spółek zależnych (nowy art. 24n ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
  2. pełnego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zysków ze zbycia udziałów (akcji) w spółkach zależnych na rzecz podmiotu niepowiązanego, pod warunkiem złożenia przez spółkę holdingową właściwemu dla niej naczelnikowi urzędu skarbowego, na co najmniej 5 dni przed dniem zbycia, oświadczenia o zamiarze skorzystania ze zwolnienia (nowy art. 24o ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Warunkiem zastosowania powyższych preferencji jest posiadanie przez spółkę holdingową co najmniej 10% udziałów (akcji) w spółce zależnej przez okres minimum 1 roku (nowy art. 24m pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Wspomniane oświadczenie o zamiarze skorzystania ze zwolnienia zawiera:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej stron umowy;
  2. nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej spółki zależnej, której udziały (akcje) będą zbywane;
  3. wskazanie udziału w kapitale spółki zależnej, który będzie przedmiotem odpłatnego zbycia;
  4. planowaną datę zawarcia umowy (nowy art. 24o ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Zwolnienie to nie ma zastosowania do zbycia udziałów (akcji) krajowej spółki zależnej lub zagranicznej spółki zależnej, jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tych spółek, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości (nowy art. 24o ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Zwolnienie dywidend, które obowiązuje obecnie, jest pełne i znajduje zastosowanie w przypadku podmiotów z Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Spółka, która otrzymuje dywidendę, musi posiadać bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów lub akcji w kapitale spółki wypłacającej dywidendę. Zaznaczyć należy, że taka spółka nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Wprowadzone zwolnienie dywidend obejmie szerszy krąg podmiotów. Polska spółka holdingowa będzie miała możliwość korzystania z tego rozwiązania również w odniesieniu do spółek spoza Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Analogicznie do stanu prawnego obowiązującego przed wejściem w życie omawianej nowelizacji – spółka holdingowa będzie musiała posiadać bezpośrednio co najmniej 10% udziałów lub akcji w kapitale spółki zależnej.

Według zamierzeń ustawodawcy wprowadzone preferencje mają dotyczyć holdingów jednopoziomowych, w których dywidenda jest przekazywana bezpośrednio do spółki holdingowej przez spółki operacyjne11. Raz jeszcze należy zatem podkreślić, że taka spółka zależna nie może posiadać:

  1. udziałów lub akcji w spółkach polskich i zagranicznych w wysokości przekraczającej 5%;
  2. tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania;
  3. ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych, które są związane z prawem do otrzymywania świadczeń jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze.

Podkreślić należy, że spółki holdingowe oraz spółki zależne nie mogą wchodzić w skład podatkowych grup kapitałowych (nowy art. 24m pkt 3 lit. b-d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Zmiany obejmą jedynie część, która odpowiada 95% kwoty dywidendy. Pozostała część dywidendy (5%) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. Żeby uniknąć ewentualnej kumulacji preferencji, do całości dywidendy nie ma zastosowania tzw. kredyt pośredni (zaliczenie pośrednie).

Z katalogu spółek holdingowych i spółek zależnych będą wyłączone spółki, które korzystają ze zwolnień w ramach Polskiej Strefy Inwestycji lub specjalnej strefy ekonomicznej.

Nowe preferencje będzie można stosować alternatywnie ze zwolnieniami unijnymi. Decyzję w tej kwestii podejmie podatnik.

Zwolnienie dla dywidend uzyskanych przez spółkę holdingową będzie miało zastosowanie do dywidend wypłaconych po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ustawodawca, oprócz dodania omówionego wyżej rozdziału 5b, dotyczącego spółek holdingowych, wprowadzi także w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. zmiany w zakresie organizacji podatkowych grup kapitałowych.

Aby to rozwiązanie było bardziej przystępne dla przedsiębiorców, ustawa z dnia 29 października 2021 r. nowelizuje przepisy regulujące funkcjonowanie takich grup. Najważniejsze zmiany dotyczą:

  1. wielkości kapitału zakładowego wymaganego do utworzenia podatkowej grupy kapitałowej. Jak wcześniej wspomniano, według obecnie obowiązujących przepisów przeciętna wysokość kapitału zakładowego każdej ze spółek kapitałowych wchodzących w skład grupy musi wynosić 500 tys. zł. Od dnia 1 stycznia 2022 r. kwota ta będzie zmniejszona do 250 tys. zł (art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.). Otworzy to drogę do tworzenia podatkowych grup kapitałowych przez mniejsze podmioty. Zgodnie z danymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów na dzień 1 września 2021 r. działa jedynie 61 grup, co jasno wskazuje na brak zainteresowania taką formą grupowania spółek kapitałowych12;
  2. formy zawarcia umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej. Dotychczasowa forma aktu notarialnego zostanie zastąpiona formą pisemną, co oznacza brak konieczności angażowania notariusza do celów zawiązania grupy (art. 1a ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
  3. powiązania spółek zależnych. Obowiązujące przepisy nie zezwalają, żeby te podmioty posiadały udziały w kapitale zakładowym innych spółek tworzących daną grupą. Na mocy ustawy z dnia 29 października 2021 r. zostanie zlikwidowane to ograniczenie, co pozwoli na tworzenie o wiele bardziej rozbudowanych struktur (uchylenie art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
  4. warunku utrzymywania rentowności na poziomie 2% udziału dochodu w przychodach. Ustawa z dnia 29 października 2021 r. znosi ten wymóg. U podstaw wspomnianej zmiany stoją trudności ze spełnieniem tego warunku w trakcie pandemii (uchylenie art. 1a ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.);
  5. możliwości rozliczania strat, które zostały poniesione przez spółkę kapitałową przed wejściem do danej podatkowej grupy kapitałowej. Będzie to możliwe po spełnieniu warunków określonych w nowym art. 7a ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.13 Ponadto kwota obniżenia nie może przekroczyć 50% wysokości straty oraz nie może przekroczyć kwoty dochodu ze źródła przychodów osiągniętego w roku podatkowym, za który dokonuje się tego obniżenia, przez spółkę wchodzącą w skład podatkowej grupy kapitałowej, która poniosła tę stratę (nowy art. 7a ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).

Biorąc pod uwagę powyższe, zmiany, które wejdą w życie od dnia 1 stycznia 2022 r., należy ocenić pozytywnie – mimo kilku mankamentów w postaci m.in. braku możliwości tworzenia struktur o charakterze wielopoziomowym oraz braku możliwości utworzenia podatkowej grupy kapitałowej przez spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne.

Podatkowe grupy kapitałowe są specyficznymi podmiotami. Ich występowanie należy wiązać w znacznej mierze z postępującymi procesami koncentracji kapitału i tworzenia dużych organizmów gospodarczych, często o znaczeniu ponadnarodowym. Problem opodatkowania tych podmiotów w taki sposób, aby zapewnić swobodny przepływ kapitału między poszczególnymi państwami, jest szczególnie ważny w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Chodzi zwłaszcza o możliwość pokrywania strat ponoszonych przez spółki córki działające w jednym państwie zyskami spółki matki mającej siedzibę w innym państwie. Chociaż jest to ze swej istoty zagadnienie międzynarodowego prawa podatkowego, należy sądzić, że przyjęcie tego rodzaju zasad w prawie krajowym znacznie ułatwi przeniesienie ich na grunt prawa międzynarodowego14.

 

Przypisy

1     Tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.

2     Tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa z dnia 15 lutego 1992 r.

3     Zwolnienie dochodów z działalności w specjalnej strefie ekonomicznej i zwolnienie na podstawie przepisów o wspieraniu nowych inwestycji.

4     Zgodnie z tym przepisem pojęcie „podmiotów powiązanych” oznacza:

  1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
  2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
    1. ten sam inny podmiot lub
    2. małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
  3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
  4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

5     P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, Warszawa 2021, art. 1a.

6     Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. poz. 1328 ze zm.

7     W dniu 2 listopada 2021 r. ustawę przekazano do podpisu Prezydentowi RP. Zob. druk sejmowy nr 1532, przebieg procesu legislacyjnego: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1532, tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu: https://orka.sejm.gov.pl/proc9.nsf/ustawy/1532_u.htm, dostęp: 23.11.2021. Dalej: ustawa z dnia 29 października 2021 r.

8     Zob. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 1532, https://orka.sejm.gov.pl/Druki9ka.nsf/0/A8566521AD17EECEC125874A006F1417/%24File/1532-uzas.docx, s. 79-80, dostęp: 23.11.2021.

9     Obecnie jest to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. poz. 600).

10    Tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.

11    Zob. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dok. cyt., s. 84.

12    Ministerstwo Finansów, Podatkowe grupy kapitałowe, https://www.gov.pl/attachment/be411a94-1324-44ab-ba3d-ba340e1d9852, dostęp: 23.11.2021.

13    „Dochód ze źródła przychodów podatkowej grupy kapitałowej osiągnięty za rok podatkowy może zostać obniżony o stratę z tego źródła przychodów poniesioną w okresie przed utworzeniem grupy przez spółkę tworzącą tę grupę, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

  • strata ta podlegałaby odliczeniu od dochodu tej spółki na podstawie art. 7 ust. 5, gdyby spółka ta nie weszła w skład podatkowej grupy kapitałowej;
  • strata została poniesiona przez spółkę nie wcześniej niż w piątym roku podatkowym, poprzedzającym rok podatkowej grupy kapitałowej, za który dokonuje się tego obniżenia;
  • strata nie została odliczona od dochodu spółki na podstawie art. 7 ust. 5;
  • spółka osiągnęła w roku podatkowym, za który dokonuje się tego obniżenia, dochód z tego źródła przychodów, z którego poniesiona została strata”.

14    R. Mastalski, Prawo podatkowe, Warszawa 2019.

 

Konrad Skreczko

konrad.skreczko@isp-modzelewski.pl

tel. 32 259 71 50

Skontaktuj się z naszą redakcją