Sposób kwalifikacji budynku dla celów podatkowych w podatku od nieruchomości

     Organ podatkowy nie ma prawa dokonywać samodzielnej klasyfikacji funkcji budynku, tj. analizować jego faktycznego wykorzystania, tylko powinien odwołać się do odpowiednich zapisów ewidencji gruntów i budynków. Taką tezę zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 maja 2020 r. (sygn. II FSK 2876/19).

     Sąd w uzasadnieniu wskazał, że SKO zaprezentował w skardze kasacyjnej trafne stanowisko co do wiążącego charakteru ewidencji gruntów i budynków. Stanowisko to pozostaje w zgodzie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym przyjmuje się, że dane wynikające z ewidencji ? w szczególności w przypadku wymiaru podatku od nieruchomości ? mają dla organu podatkowego charakter wiążący i nie mogą być przezeń samodzielnie korygowane w ramach postępowania podatkowego, bez zmiany tych wpisów w ewidencji gruntów. Co prawda, od zasady tej istnieją wyjątki, jednakże okoliczności takie w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły.

     Sad podkreślił, że art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, w podatku rolnym i podatku leśnym, winny zostać uwzględnione zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Informacje dotyczące funkcji (użytkowego przeznaczenia) zarówno gruntu, jak i budynku (lokalu) mają dla organu podatkowego charakter wiążący i nie mogą być przezeń samodzielnie korygowane w ramach postępowania podatkowego, bez zmiany tych wpisów w ewidencji gruntów.

     W konsekwencji, Sąd wskazał, że organy podatkowe nie były zobowiązane do przeprowadzenia w przedmiotowej sprawie postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia i wykazania okoliczności związanych z faktycznym sposobem użytkowania spornego budynku w 2019 r., tj. czy ów budynek służył do zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Informacje ujęte w operacie ewidencyjnym nieruchomości, dotyczące np. powierzchni, czy też przeznaczenia gruntu i budynku, wprowadzone do tego rejestru przez właściwego starostę w ramach postępowania prowadzonego na podstawie przepisów Prawa geodezyjnego i kartograficznego, wywierają skutki materialnoprawne. Stąd też nie można aprobować tezy, że dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być dla potrzeb wymiaru podatku od nieruchomości korygowane w odrębnym postępowaniu przez organ podatkowy, za pomocą każdego dopuszczonego prawem dowodu. Dopiero zmiana zapisów w ewidencji gruntów i budynków (dokonana przez uprawniony do tego organ) będzie mogła stanowić podstawę do odmiennego zaklasyfikowania budynku na gruncie przepisów dotyczących podatku od nieruchomości.

Wróć do spisu treści serwisu