Wydatki poniesione na adaptację domku usytuowanego na działce na terenie ROD oraz adaptacja tej działki na potrzeby osoby niepełnosprawnej a ulga rehabilitacyjna

     W dniu 23 grudnia 2020 r. DKIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0115-KDIT2.4011.687.2020.2.MM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

     Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, poruszającą się na wózku inwalidzkim. Orzeczona grupa niepełnosprawności ? znaczna. Żona Wnioskodawcy nabyła działkę ROD (tzw. ogrodniczą). Zarówno działka, jak i domek wymagają adaptacji dla potrzeb osoby na wózku inwalidzkim. Zakres robót to: wykonanie podjazdu dla wózka, przebudowa łazienki, poszerzenie drzwi i likwidacja innych barier architektonicznych.

     W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy może powyższe wydatki odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym PIT-37?

     Zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja powyższych barier stanowi poprawę jakości życia osoby niepełnosprawnej i wydatki poniesione na ten cel powinny zostać zaliczone do ulgi rehabilitacyjnej.

     DKIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i wskazał, że skoro w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na adaptację domku usytuowanego na działce znajdującej się na terenie rodzinnych ogrodów działkowych, to uznać należy że nie będzie ponosił wydatków na adaptację budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również wydatków na adaptację działki nie sposób zakwalifikować do wydatków, o których mowa w powołanym powyżej przepisie, jak również do żadnej innej kategorii wydatków wymienionych w treści art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji wydatki te (nawet jeżeli zostaną poniesione na likwidację barier architektonicznych i przyczynią się do poprawy jakości życia Wnioskodawcy będącego osobą niepełnosprawną) nie będą podlegały odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

     Z treści art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że do ulgi rehabilitacyjnej uprawniają wydatki poniesione jedynie na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Do ww. ulgi nie uprawniają zatem wydatki poniesione na adaptację działki dla potrzeb osoby niepełnosprawnej, jak również wydatki na adaptację innego budynku niż budynek mieszkalny.

     Aby zatem stwierdzić, czy budynki posadowione na terenie rodzinnych ogrodów działkowych można rzeczywiście zakwalifikować do budynków mieszkalnych należy odwołać się do ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych. W myśl art. 2 pkt 5 tej ustawy rodzinny ogród działkowy to wydzielony obszar lub obszary przeznaczone na cele rodzinnych ogrodów działkowych, składające się z działek i terenu ogólnego, służące do wspólnego korzystania przez działkowców, wyposażone w infrastrukturę ogrodową.

     Natomiast stosownie do art. 2 pkt 9 tej ustawy infrastruktura ogrodowa to budynki i budowle, ogrodzenia, aleje i drogi ogrodowe, place zabaw, świetlice, hydrofornie, sieci wodociągowe i energetyczne oraz inne urządzenia znajdujące się na terenie rodzinnego ogrodu działkowego przeznaczone do wspólnego używania przez osoby korzystające z działek oraz służące do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rodzinnego ogrodu działkowego, o ile nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Rodzinne ogrody działkowe zakładane są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz stowarzyszeń ogrodowych (art. 7 ustawy). W myśl jednak art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność. Do tego rodzaju obiektów należy zaliczyć altanę działkową. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 9a ww. ustawy na potrzeby tej ustawy przez altanę działkową należy rozumieć wolno stojący budynek rekreacyjno- wypoczynkowy lub inny obiekt budowlany spełniający taką funkcję, położony na terenie działki w rodzinnym ogrodzie działkowym, o powierzchni zabudowy do 35 m2 oraz o wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich, przy czym do powierzchni zabudowy nie wlicza się tarasu, werandy lub ganku, o ile ich łączna powierzchnia nie przekracza 12 m2. Zatem już sama definicja nie zakłada przeznaczenia tego rodzaju obiektu na cele mieszkaniowe. Dodatkowo realizacja tego celu została bezwzględnie wykluczona w art. 12 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Przepis ten stanowi, że na terenie działki obowiązuje zakaz zamieszkiwania oraz prowadzenia działalności gospodarczej lub innej działalności zarobkowej.

     Podkreślenia wymaga, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z dnia 20 lutego 2020 r. sygn. akt II FSK 411/17 oraz z dnia 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1128/16 stwierdził, że przyjęcie wykładni dopuszczającej uznanie altany działkowej za budynek, w którym realizowane są cele mieszkaniowe stanowiłoby akceptację naruszenia bezwzględnie obowiązującego ustawowego zakazu.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu