OPODATKOWANIE AKCYZĄ WYROBÓW ENERGETYCZNYCH
1. „Przydatność do wykorzystania” jako kwantyfikator uzasadniający objęcie danego wyrobu rygorami związanymi z obrotem paliwami w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.
W praktyce wypełnienie definicji „paliwa” przez wyrób energetyczny uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek wskazanych w ustawie o podatku akcyzowym. Przesłanki te w praktyce budzą wiele wątpliwości, co dotyczy zwłaszcza tzw. wyrobów o charakterze granicznym, które potencjalnie mogą znaleźć takie zastosowanie.
W powyższym kontekście warto przytoczyć konkluzje Organu zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2018 r. (0111-KDIB3-3.4013.174.2018.2), w której wskazano, że: ?Można dodatkowo zauważyć, że istnieje gradacja ważności ww. kryterium. Najważniejsze jest kryterium użycia, potem oferowania, a na końcu przeznaczenia. Objawia się to sposobem opodatkowania danego wyrobu energetycznego. Przykładowo, jeżeli konsument użyje wyrób przeznaczony lub oferowany jako paliwo opałowe do celów napędowych to wyrób taki winien być opodatkowany właściwa stawką dla paliw silnikowych. Adekwatnie będzie się to miało do sytuacji, gdy wyrób będzie oferowany na cele inne niż został przeznaczony.
Trzeba mieć na uwadze, że zgodnie z definicją zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy za paliwo silnikowe uznaje się nie tylko wyroby energetyczny które są przeznaczone do użycia do napędu silników spalinowych, ale również, gdy są oferowane na ten cel czy też używane.
Stosownie do internetowego słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) przez: „przeznaczenie” rozumie się praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy. Z kolei „oferowanie” oznacza proponować kupno, usługi, pomoc itp.
Zgodnie z ww. słownikiem wyraz „używać” oznacza ?zastosować coś jako środek, narzędzie?. Przy czym co istotne w definicji użyto formy niedokonanej czasownika. A zatem nie samo użycie, czyli faktyczne wykorzystanie, danego wyrobu energetycznego jako paliwa do napędu klasyfikuje go jako paliwo silnikowe, ale również potencjalna możliwość użycia go (ze względu na właściwości wyrobu) do napędu klasyfikuje wyrób jako paliwo silnikowe. Przy czym, mając na uwadze znaczenia wyrazu „używane”, nie chodzi tu o czysto hipotetyczną możliwość wykorzystanie wyrobu energetycznego jako paliwa, lecz o takie wyroby, które w praktyce są wykorzystywane jako paliwo napędowe ewentualnie jako domieszki lub dodatki do tych paliw.
Wskazać w tym miejscu należy, że wśród paliw silnikowych są wyroby energetyczne przystosowane do napędu silników spalinowych, które spełniają określone w odrębnych przepisach wymagania jakościowe określone dla paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, dla których w ustawie o podatku akcyzowym została określona stawka akcyzy. Przystosowanie tych wyrobów do napędu silników spalinowych decyduje o ich przeznaczeniu do użycia do napędu silników spalinowych. Są to wyroby co do zasady oferowane na sprzedaż i używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te bez względu na to do czego zostaną wykorzystane są paliwami silnikowymi. W związku z tym wyroby te są paliwami silnikowymi również w przypadku, gdy mają zostać wykorzystane do produkcji.
Podkreślić jednocześnie trzeba, że wśród paliw silnikowych są również wyroby energetyczne, które nie są przystosowane do napędu silników spalinowych, ponieważ nie spełniają określonych w odrębnych przepisach wymagań jakościowych. Wyroby te, pomimo że są niekiedy oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te są paliwami silnikowymi tylko w przypadku oferowania ich na sprzedaż lub używania do napędu silników spalinowych. W konsekwencji wyroby te nie są paliwami silnikowymi w przypadku, gdy są wykorzystane np. do produkcji innych wyrobów.
Przykładem takich wyrobów ten wymieniony we wniosku o kodzie CN 27 10 12 15. Bowiem ? jak oświadczył Wnioskodawca w złożonym wniosku ? wyrób ten będzie bowiem wykorzystywane w procesach produkcyjnych prowadzących do wytworzenia benzenu klasyfikowanego do kodu CN 2902 20 00 oraz frakcji heksanowej klasyfikowanej do kodu CN 2710 12 25, przy czym benzen sprzedawany jest firmom chemicznym, które wykorzystują go jako podstawowy surowiec do produkcji tworzyw sztucznych, np. gum. Natomiast frakcja heksanowa sprzedawana jest jako surowiec do produkcji rozpuszczalników. Ponadto należy zauważyć, że w opisanej sytuacji wyrób o kodzie CN 27 10 12 15 jest objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a jego zużycie w celu wytworzenia ww. wyrobów następuje w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, czyli pod kontrolą właściwego organu podatkowego.
Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w myśl obowiązujących przepisów wyrób klasyfikowany do kodu CN 2710 12 15, w opisanej sytuacji, gdy nie jest używany do napędu silników spalinowych, nie stanowi paliwa silnikowe o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy.
Oznacza to, że w momencie importu i wprowadzenia oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15 do składu podatkowego nie jest on paliwem silnikowym?
Alan Lipnicki
Młodszy Konsultant podatkowy
alan.lipnicki@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60
