5. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej jest konsekwencją istnienia zobowiązania w podatku akcyzowym.
Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w B. ustalił, że w sierpniu 2014 r. podatnik dokonał zakupu oleju napędowego potwierdzonego fakturami VAT wystawionymi przez „B” T. W., który sprzedawał paliwo niewiadomego pochodzenia.
Tym samym strona niniejszego postępowania nabywając takie paliwo, od którego na żadnym etapie obrotu nie uiszczono podatku akcyzowego, stała się podatnikiem tego podatku stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Natomiast skarżący nie przedstawił żadnego dowodu mogącego świadczyć o tym, że podatek ten został zapłacony na jednym z wcześniejszych etapów obrotu. Podstawę opodatkowania – stosowanie do art. 88 ust. 1 tej ustawy – stanowiło (…) litrów paliwa nabytego od ww. podmiotu. Ze względu na brak certyfikatów, świadectw jakości nabytego paliwa, które stwierdzałyby jego zgodność z wymogami jakościowymi określonymi dla oleju napędowego w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych , Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w B. zastosował stawkę podatku akcyzowego w wysokości 1 822,00/1000 litrów ustaloną zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym dla pozostałych paliw silnikowych.
W związku z dokonanymi ustaleniami, organ I instancji (…) r. wydał decyzję znak (…), w której określił kwotę zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za lipiec 2014 r., w wysokości (…) zł w związku z posiadaniem paliwa niewiadomego pochodzenia, od którego nie została zapłacona akcyza w należytej wysokości na wcześniejszym etapie obrotu.
Na skutek wniesionego przez stronę odwołania, sprawa stała się przedmiotem rozpoznania przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach, który (…) r. wydał decyzję znak (…), utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za ww. okres, która jest decyzją ostateczną w postępowaniu podatkowym.
W konsekwencji (…) r. Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w B. wydał decyzję znak: (…), w której określił wysokość opłaty paliwowej za lipiec 2014 r. w wysokości (…) zł.
Strona nie zgadzając się z zapadłym rozstrzygnięciem wniosła odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o: – uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania lub uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Organ uznał. że skoro zatem w decyzji Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w B. z (…) r. znak (…) określono w stosunku do K. K. zobowiązanie w podatku akcyzowym za sierpień 2014 r. z ww. tytułu, to była podstawa prawna do uznania strony za zobowiązanego do zapłaty opłaty paliwowej. Na to rozstrzygnięcie skarżący wywiódł skargę do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lutego 2019 r., sygn.. akt III SA/Gl 1039/18 zgodził się ze stanowiskiem organu, że występuje odrębność postępowania podatkowego w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od postępowania, którego celem jest określenie wysokości opłaty paliwowej.
Sąd wskazał. że powołane regulacje wskazują, że funkcjonująca w obrocie prawnym decyzja określająca zobowiązanie w podatku akcyzowym potwierdza istnienie tego zobowiązania w konkretnej wysokości, a przesłanką takiego ustalenia jest stwierdzenie, że spełniona została jedna z przesłanek tego opodatkowania, tj. wymóg dokonania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jeżeli natomiast decyzji tej nie ma, to ustalanie opłaty paliwowej w takim stanie faktycznym wymagałoby odrębnych ustaleń faktycznych, (czego organ w niniejszym postępowaniu nie czynił) lub uprzedniego wydania decyzji określającej.
Natomiast Sądowi orzekającemu z urzędu wiadomo, że wyrokiem z 28 lutego 2019 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 1026/18 WSA w Gliwicach uchylił decyzję organu II instancji w przedmiocie podatku akcyzowego za sierpień 2014 r. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że „Z pisma Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. o sygn. (…) wynika, że „T. W. nie dokonywał obrotu olejem opałowym, jedynie w okresie od marca 2011 r. do stycznia 2015 r. wystawiał poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT na rzekoma sprzedaż oleju napędowego.” Również odnośnie „C” Sp. z o.o. w decyzji UKS z (…) r. wydanej wobec tego podmiotu ustalono, że celem działania spółki było jedynie wystawiane faktur VAT nie dokumentujących faktycznego obrotu gospodarczego (…), a „Spółka nie dokonywała żadnych zakupów ani dostaw handlowych jako autonomiczny i samodzielny podmiot gospodarczy”, choć ustalenia odnośnie „C” nie stały się podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, jako że w sierpniu 2014 r. skarżący nie dokonywał nabycia paliwa w tym podmiocie.
Nadto Sąd przypomniał, że „w ramach art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca uznał, że warunkiem koniecznym opodatkowania wyrobów akcyzowych jest posiadanie lub nabycie wyrobów akcyzowych, jeśli od tych wyrobów nie został uiszczony podatek akcyzowy.” Zatem „dopóki nie zostanie wykazane przez organ, że wyroby akcyzowe rzeczywiście istniały i stanowiły przedmiot dostawy dla strony, a więc, że w ogóle była ona posiadaczem wyrobów akcyzowych, analiza spełnienia pozostałych przesłanek opodatkowania ich podatkiem akcyzowym jest przedwczesna.” Dlatego za „zasadny należało uznać zarzut strony co do naruszenia powołanych przepisów postępowania z uwagi na pominięcie treści dokumentów urzędowych, niewyjaśnienie okoliczności istotnych dla sprawy w zakresie rzeczywistego istnienia paliwa, które miało być przedmiotem dostawy, a w konsekwencji – poczynienie ustaleń w oparciu o niepełny materiał dowodowy.”
Skoro decyzja wymiarowa została uchylona (co prawda po wydaniu decyzji o opłacie paliwowej przez organ odwoławczy), to wskazuje to, że nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych dająca podstawę do powzięcia uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości ustaleń, od których zależna jest wysokość opłaty paliwowej. Z tej przyczyny decyzje określające opłatę paliwową należało uznać za przedwczesne i nie poparte poczynionymi w tej sprawie ustaleniami faktycznymi co do faktu istnienia paliwa będącego przedmiotem nabycia stwierdzonego fakturami wystawionymi przez „B”.
Ponownie rozpoznając sprawę organ dokona własnych ustaleń w zakresie, od którego zależy powstanie i rozmiar zobowiązania w opłacie paliwowej albo skorzysta z ustaleń z organu w tym zakresie, poczynionych dla potrzeb wymiaru podatku akcyzowego wynikających z materiału dowodowego po jego uzupełnieniu.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. uchylił zaskarżoną decyzję.
Malwina Sik
Młodszy konsultant podatkowy, aplikant adwokacki
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60
