Akcyza i Podatek Akcyzowy – Serwis ISP – Nr. 13/2019

Tekst prof. W. Modzelewskiego: ?Składanie informacji MDR-3 przez podatników podatku akcyzowego?

Część podatników akcyzy wraz z deklaracją AKC ? 4, powinno składać informację MDR ? 3: jak dotąd niewielu wykonało ten obowiązek. Obowiązki te wynikają z art. 86 j Ordynacji podatkowej, który obowiązuje od dnia 1 stycznia 2019 r. Informacja MDR-3 składana jest wraz z deklaracją podatkową w przypadku gdy podatnik:

1. dokonał w okresie, który dotyczy ta deklaracja, jakiejkolwiek czynności związanej ze stosowaniem tzw. schematu podatkowego, lub
2. uzyskał korzyść z tytułu stosowania tego schematu.

Podatnik musi mieć status „kwalifikowanego korzystającego”, czyli musi spełnić co najmniej jeden z poniższych warunków:

1. w roku poprzednim i w roku bieżącym jego przychody lub koszty lub aktywa przekroczyły kwotę 10 mln EURO, lub
2. wartości towarów i usług, których dotyczy schemat podatkowy, przekroczyła 2,5 mln EURO, lub
3. jest podmiotem powiązanym z podmiotem spełniającym kryteria 1) lub 2) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Podatnicy, którzy nie są kwalifikowanymi korzystającymi, nie muszą być obowiązani do raportowania schematów innych niż transgraniczne, a schematy dotyczące wyłącznie akcyzy, VAT-u i ceł wspólnotowych został ex lege zaliczone do schematów nie spełniających kryterium transgranicznego nawet gdy faktycznie takim są np. dotyczą nabycia wewnętrznego wyrobu lub wywozu za granicę wyrobów akcyzowych.
Raportowaniem są objęte schematy podatkowe, które wdrożono od dnia 1 listopada 2018 r.: tak wynika z przepisów przejściowych, mimo że nowy obowiązek wprowadzono od początku tego roku. Najwięcej w przypadku akcyzy schematy te dotyczą:

1. zastosowania stawki niższej w miejsce stawki wyższej,
2. zastosowania zwolnienia podatkowego w miejsce opodatkowania czynności (zdarzenia),
3. uznania określonego towaru za wyrób nie będący wyrobem akcyzowym,
4. uznania, że określone zdarzenie, mimo że dotyczy wyrobów akcyzowych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Podatnicy akcyzy bardzo często korzystają z porad dotyczących tych problemów. Jeśli nawet porada została udzielona przed 1 listopada 2018 r. lecz jej zastosowanie miało miejsce po tej dacie, a podatnik był w tym czasie kwalifikowanym korzystającym, powinien złożyć MDR-3 w dniu 25 lutego 2019 r. do Szefa KAS. Nie mylimy tego obowiązku z raportowaniem samego schematu, który powinien być złożony przez:

1. promotora, jeśli nie był objęty tajemnicą zawodową lub został przez podatnika zwolniony z tej tajemnicy,
2. korzystającego (czyli podatnika), jeśli nie zrobił tego promotor.

Podatnicy sygnalizują, że raczej nie złożyli tych informacji za styczeń 2019 r., bo o tym nie wiedzieli. Nieliczni byli przekonani, że skoro zwolnili z tajemnicy zawodowej promotorów, to oni powinni złożyć zarówno MDR-1, jak i MDR-3. Oczywiście to nieprawda: tę ostatnią informację składa w każdym przypadku wyłącznie korzystający i tylko on.
Co więcej informację tę podpisują wyłącznie właściciele, a w przypadku osób prawnych ? wszystkie (bez wyjątku) osoby reprezentujące podatnika. W przypadku spółek osobowych muszą również podpisać wspólnicy, którzy mają co najmniej 10% udziałów.
Informacja MDR-3 składana jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, bo jednoznacznie wynika z art. 86 j Ordynacji podatkowej i zawiera klauzule następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Zgodnie z tym przepisem klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej. Informacja ta jest przesyłana za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie ze strukturą logiczną, która jest dostępna na BIP resortu finansów. Sposób przesyłania tych informacji określa rozporządzenie wykonawcze Ministra Finansów.
Naruszenie obowiązków z tym związanych podlega odpowiedzialności karno-skarbowej na podstawie art. 80 f KKS.
Jeśli podatnik nie złożył za styczeń 2019 r. MDR-3, powinien to zrobić niezwłocznie wraz czynnym żalem w rozumieniu art. , który daje szanse uniknięciu karalności.
Na koniec pewna refleksja: podatnicy nie powinni zwalniać z tajemnicy zawodowej „swoich” doradców, jeśli mają oni zbyt dużą wiedzę na ich temat, bo owo zwolnienie z tajemnicy jest bezwzględne i nieograniczone w czasie: każdy zwolniony z tajemnicy promotor będzie mógł być przesłuchiwany w charakterze świadka i to przez wszelkie organy. To od niego władza dowie się tego, czego nie jest w stanie ustalić w trakcie kontroli. Zarazem jednak promotorzy będą wcześniej czy później zwolnieni z tajemnicy zawodowej na zasadach ogólnych, które ulegną prędzej czy później złagodzeniu. Wniosek jest z tego tylko jeden: promotor, który zbyt dużo wie o podatniku jest dla niego bardzo groźny i raczej „trzeba trzymać go na dystans”: czym mniej wie, tym lepiej.

Witold Modzelewski

Profesor Uniwersytetu Warszawskiego

Instytut Studiów Podatkowych